İkiz kardeş
Işık yok Mika
Tünelin sonunda yani Gittikçe demleniyor sessizlik Ve karanlık Kendinsin hep karşılaştığın Hep yabancı Eski bir tanıdık İkizi aşk gibi Kendimizi vestiyere astığımız Birinde varlığa geçiş Diğerinde yokluğa İkizi aşk gibi El yordamıyla kendini arıyorsun Mika Bir uçurtma gibi ince bir iple bağlısın hayata Gördüklerin hep sen Ama sana çok uzak Ecelin seni uçuran rüzgar Aynı ikiz kardeşi aşk Aşk sonbahardır Mika Sen düşen yaprak Ölüm kendinden paydos zili Aşk gibi Gözlerini açıyor Mika Sönünce bütün ışıklar Kendini görmeye başlıyorsun tüm çıplaklığınla Kendinle tanışıyorsun Kendinden uzaklaştıkça Tanıdıkça kendine yabancılaşıyorsun Her şeyini kaybediyorsun Hiç sahip olmadığın Aşk gibi Mika |