Senfoni
Sık sık yutkunan bir senfoni çatıların arasından uçuyordu
Uçak gibi desen yükü çok daha ağır Balon gibi desen çok daha hızlı Hatırlıyorum kıştı çatılar beyazdı Sabahtı henüz nefesini açmamıştı şehir Soğuk küçük bir kıza oturduğu yerde acımasızca sarılmıştı Titremesi rol değil bakışları zehir Senfoni küçük kıza gülümsedi Kız kendini öptü Şehir katlandı küçücük oldu Soğuk yine soğuktu |