Matem
Yüzün en çok bahara benziyordu
Gülüşün ateşe pervaneye davetkar Kirpiklerin meşaleydi sevgilim Karanlığa olabildiğince cüretkar Her ayrılık erkendir sevgilim Dualar sitem Her umut yabancı Vuslat dediğin zehir Aşk intikal Bu deniz yuttu bizi Dalgasız sütliman haliyle Bilmezmisin sessizlik delil ve şahit bırakmaz Ölen bile anlamaz öldüğünü Düşün bu en artmış En adam olmuş halim En fazla güzel bir kokuya benziyordun tarifsiz Gönlümden sızan Gözlerimin içine bakan bir çiçeğe Uzun bir şiiri fısıldayan Matemime uçmalıydım Gök mavi değil sevgilim Çok geç Çifte su verdim kendime Beşik kertmem matemim |