![]() Kangren Bir Yara
kalbinde ay kesiği
heybesinde uçurum bir şairin göğsünde enkaz yığını şehrin ırmağına kan sızar kuytuların gamzesinde göverir gece ayazı en deli mührünü taşır gövdesindeki yarasa dişlerine zemin kurtlarıyla doldu şiirler devrilmiş putperest bir çağa kelimeler cümle ilahileri susmuş dudakların elleri ızdıraptan yaratılmış gerdanlık gözlerinde iki yavukludur cennetle cehennem lekesi ilham veren şarkılara gözleri göğe düğümlü kirpiklerin nazarlığı bir gözünde keman çalıyor üzgün göçebeler diğer kefesinde serin söğüt ezgileri hendekler kazıyor rüzgarlar duvarlara derin olsun istiyor ’’daha derin’’ diyor şair tankların geçişini düşünerek yüreğinden yüreği isyan ahalisinin davet makamında yüreği biçilmiş imgeler mezarlığı taraçasında unutulmuş çiçek çırpıntıları İçinde gizli zindan nağmeleri bir kuşun uçuşunu hatırlıyor kanatlarında özgürlük külfeti gagalarında gammazlanmış sevinç çığlıkları çilesini omuzlamak düşüyor sadece eskidikçe anaçlanan kederin tek başına bir vedanın anma töreninde kutsadım yine yağmurları kutsadım yine yükünü düşürmemiş müjdelerinle geleceğin yolları ve zamanları gözlerin gözlerimden sönüyor gözlerime katran bir kılçık batıyor bir harf daha düşerken içimden çığa benziyor şimdi kucakladığım bütün düşler _boran |
Bir de Deniz.
Bir ikindi sonrası olacak olan.
Boşalmış geceyarısı bir kent.
Çok saygımla Üstadım
Çok saygımla