KEFENİM
Bendeki nasıl yürekse
Bir sağanak yağmur yağsa Kapansa toprağın çatlağı Yüreğime şiir damlar Gözyaşım sel olur, sular gönül çorağımı Düşse bir bebenin yanağına iki damla Yüreğim yoğrulur kanla Yüreğime şiir damlar Ne zaman düşse bir ocağa ateş Korda alev, bacada duman olurum Bir yandan, kor biryandan duman Bir yandan yüreğime şiir damlar Her satırda bölünür yüreğim ikiye Şiirde bulur yüreğim sargıyı Ne zaman sarsa yolum sarpa Yolumu şiirlerin satırlarında bulurum Ne zaman açılsa bir gonca gül Çiy damlası tacından önce yüreğime düşer Yüreğim çocuksu Yüreğim şiirimsi Şana şöhrete paslı kulağım Bir sözcükte nasıl çınlar Sırma sarayları tersiyle iten ellerim Nerde bir sözcük bulsa Kapılır çocuksu sevince Doğrusu kızamıyorum Yerli yersiz uykularımı bölen şiirimsi sözcüklere Yalnızlığımda bir onlar çalar kapımı Bir onlar sızar kör pencerelerimden Bildim ki şiirlermiş şairin sarayı Bildim ki şiirlermiş şairin kefeni İbrahim ŞAHİN |
Sevgi ve saygılarımla