Benimle Baş BaşayımBirdenbire yaşlandım - yaşlanıyorum, demeye dili varmayanlar, "yaş alıyorum" diyorlar - Adımlarım seyrekleşti birdenbire Hızım yavaşladı Eğilip kalkmam zor bir işe dönüştü Ah o eski dostlar bir bir eksildi Kiminin izi kayboldu. Birdenbire Yalnızlığım uzadı Bir tek kendime yemek yapar oldum Görünüşe bakılırsa Bir tek kendimi düşünür oldum Şimdilerde Vaktim var, bol bol kendimleyim İşleri ertelemeyi huy edindim Nasılsa gören yok Bilen yok Sorgulayan yok Az biraz bilge sayılırım Çokça da unutkan Eskiden irite olduğum şeyleri Hoşgörüyle karşılıyor Ve gülüp geçiyorum Ben benimle baş başayım Bana katlanmak durumunda olan da bir tek benim Kutsanacak bir özgürlüğe sahibim Övünebilirim Şu da var: Kendi kendimle konuşuyorum Kendi kendime gülüyorum -hem de kahkahayla - Kendi kendime kızıyorum Kendi kendimi eleştiriyorum Kendi kendimi bağışlıyorum Hayata dair tüm kararları kendim veriyorum Kendi kendimi bir şeylere ikna ediyorum Dışımda olup bitenlere isyanımsa Kendi içimin içine Bir ikinci kişiyle konuşmak istediğimde Aynada gördüğümle İçimden geldiğince sohbet ediyorum Edindiğim ritüellerin iyiliğine kötülüğüne karar veren, yine benim Dahi sır kavramı Zaman kavramı ekziste etmiyor bende Ah, hiç aklıma mı gelirdi bu dönüşüm? Dahası var: Bir zamanlar dost bildiklerim de Kendi zulalarında ve anonimler Belli ki, beni taklit ediyorlar H. Korkmaz, Juni 2024 Sthlm |
❤️