prestij
öğle güneşinden dövme
gecenin göğsünde acelen varsa iyi yaşamın dansını etmeye bir uzak bağdaşa , sessizce ölmeye araya kalmak kötü sıkışmak akşam kızılına bencil telaşeler sağır senin şarkın da duyurulmuş karanlık çökerken sabaha duvarlarını onaranlara boşlukların renksiz bedeni koşmak akla gelen sadece ayaklarım var diyerek inadın nefesli anatomisi yol her soluklandığında bakar ya gözlerin yıldızlara yüzler de çok ışık iç savaşımlarında duvarlar eller galip gelse bu zafere yıkılan imanın selası dirilen avuçlar, uzakları katardı dudakların gülümsemesine yakında bir barış, elele tutuşmaya acelesi olan yalnızlıkta insan görmek, dokunmak sanki duyulmadan duyana |