Ahmet Arslan'ı sever sayarım.
Deyişlerini dinlerim.
Bektaşi geleneğinde bir yeri var.
Bla bla bla!


Çok saygımla Üstadım
Çok saygımla

Sürrealist bir çalışma tebrikler. İşte gerçek/üstücülük, işte sanat budur. Şairin anlaşılma kaygısı yoksa bazı okuyucuların da anlama kaygısı olmamalı. Ya da bu ona kamış bir şey. Nereden niçin nasıl baktığı önemli. Kimi zaman sanat sanat içindir'den öte sanat olması gerektiği içindir. Diğer herşey gibi.
Kısa bir anekdot şöyle söyler:
“Otuzlu yaşlarıma kadar insanlar arasında dolaştım. Bazen şarap içtim, bazen dualarla yakardım. Kırmızıyı çok sevdim, savaşa lanet ettim. Sonra… Sonra birden durdum ve baktım. Aslında bütün bunları, insanların arasında varolmak için yapmıştım. Karar verdim ve bıraktım. Ardından bir de ne göreyim: Artık hiç olmadığım kadar varım!”
İşte Var/oluş vu.
Suistimal ve kutsi değerlerin sömürüsü ne büyük bir eksiklik/zaaf olsa gerek.
Daha vs vs vs birçok şey yazmak mümkün. Kısa tutmak yeğdir.
Tebrik ederim çağrışımsal şiirine.
Sahi Dadaizm bana neden hep Dadaloğlu'nu çağrıştırır. Kafam karıştı., tüm suç sende Tüya :)

...bugünlerde susmak iyi geliyor.😭