Sevilmek umuduyla sevmek insanidir. Fakat sevmek için sevmek, meleklere mahsustur. ALPHONSE DE LAMARTİN
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
A B C
Tüya
21 beğenme · 5 yorum · 354 okunma
A B Cbir ağaç kadar olamadım, bir ağaç binlerce dondurucu kışta binlerce kavurucu yazda "vız gelir bana, vız" diyecek kadar cesur ipeksi yapraklarına, endamına bakılan ve gümüş gövdesine aşıkların adı kazılan bir ağaç bir ağaç kadar olamadın, bir ağaç alabildiğine görkemli, tutkulu alabildiğine gözüpek ve edalı yeşil çehresi göğe odaklı gönlü maviye sevdalı kutsanmadan yanından geçilmeyen bir ağaç bir ağaç kadar olamadık, bir ağaç söyleşisi rüzlarda eşsiz bir konçerto arılara, kuşlara penceresini açık tutan şifalı çiçeği, tılsımlı kokusuyla insan tarihine adanmışlığı, hesaplanamayan bir ağaç ah, bir ağaç, sadece bir ağaç geniş eteklerinde derin bir gölge serinletici nefesi ağırbaşlı duruşu bilge yaşamıyla evrene nice kolaylık sağlayan ve her kıtanın taşı toprağıyla barışık olan bir ağaç ağaç, diyorum, herhangi bir ağaç ne açlık bilen ne göç ne hile bilen ne baskı hani, hiçbir ayaklıyı A, B, C diye ayırmayan yaşam sevgisi sonsuza dek, bir ağaç H. Korkmaz, (!) & 2024 Sthlm |
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
A B C şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bedri Karaarslan
15 Haziran 2024 Cumartesi 14:39:11
Cevap Yaz
Güney
14 Haziran 2024 Cuma 11:14:55
Ağaçlar esasında benim kutsallarımdan biri, özgürlüğü anımsatıyor bana, mutlu olmayı, verimli olmayı. Esasında orman, bitki, dere tepe deniz, doğa. (insanın az iliştiği yerler-şeyler)
Ağacı az bir çoğrafyada yaşamış olmanın bir eksikliğinden dolayı hepimizde bir ağaç sevdası vardır. 10 yaşlarında ilk defa çıktım küçük mahallemden. Ertesi sabah koca bir su. Mavi masmavi ürkütücüydü ilkin (bu kadar suyu bir arada, iç içe görmemişim) :):) sonra uçsuz bucaksız otobüs gittiğince uzaklara bakmaya çalıştım, buğusunda bitiyordu dünyanın ucu. sonra dik yamaçlara dikilmiş koca çam ağaçları, ilk defa deniz ve orman. Bir dağ köyünde en mutlu zamanlarım. Bir daha pek olmadı bu, belli zaman aralıklarıyla tatil kıvamında. Hep ormana ve denize olan aşkımız. Bu yüzden bu kentte Dicle'yi ve kentin sembollerinden çınar ağaçlarını çok severiz hepimiz.
Kalemine sağlık kirvem selam ve saygımla.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Ağacı az bir çoğrafyada yaşamış olmanın bir eksikliğinden dolayı hepimizde bir ağaç sevdası vardır. 10 yaşlarında ilk defa çıktım küçük mahallemden. Ertesi sabah koca bir su. Mavi masmavi ürkütücüydü ilkin (bu kadar suyu bir arada, iç içe görmemişim) :):) sonra uçsuz bucaksız otobüs gittiğince uzaklara bakmaya çalıştım, buğusunda bitiyordu dünyanın ucu. sonra dik yamaçlara dikilmiş koca çam ağaçları, ilk defa deniz ve orman. Bir dağ köyünde en mutlu zamanlarım. Bir daha pek olmadı bu, belli zaman aralıklarıyla tatil kıvamında. Hep ormana ve denize olan aşkımız. Bu yüzden bu kentte Dicle'yi ve kentin sembollerinden çınar ağaçlarını çok severiz hepimiz.
Kalemine sağlık kirvem selam ve saygımla.
TüyaBurada bir deyim var:
Doğayı sevmeyen, insanı da sevemez, diye. Ben de buna inanırım. Bu nedenle kreş çocuklarını doğayı tanımaları, anlamaları için değişik temalarla -mevsimsel olan- ormanda, kırda ders görür çocuklar. Bu nedenle doğaya saygıları, koruma sorumlulukları bilinçlidir...
Ben şanslı çocuklardandım sanırım. Çocukluğum hep ağaçların içinde ve tepelerinde geçti. Hem meyvesi hem de gölgesinden yararlandım çok. Ağaçlara aşkım oradan geliyor olmalı. Onlar bana gizli bir yoldaş gibi.. :)
Çınar, evet, en kadim dostlardan biri.
Teşekkür ederim bu sıcak ve samimi yorum için.
Çok saygı ve selam ile, kirvem.
Doğayı sevmeyen, insanı da sevemez, diye. Ben de buna inanırım. Bu nedenle kreş çocuklarını doğayı tanımaları, anlamaları için değişik temalarla -mevsimsel olan- ormanda, kırda ders görür çocuklar. Bu nedenle doğaya saygıları, koruma sorumlulukları bilinçlidir...
Ben şanslı çocuklardandım sanırım. Çocukluğum hep ağaçların içinde ve tepelerinde geçti. Hem meyvesi hem de gölgesinden yararlandım çok. Ağaçlara aşkım oradan geliyor olmalı. Onlar bana gizli bir yoldaş gibi.. :)
Çınar, evet, en kadim dostlardan biri.
Teşekkür ederim bu sıcak ve samimi yorum için.
Çok saygı ve selam ile, kirvem.
Bizim yarı yolda mola verdiğimiz bir ağacımız vardı eskiden...10-11 yaşlarındaydım, her hafta sonu Ümraniye-Çakmak güzergåhı, babamın kestirme dediği tarla yollarını 1-1,5 saat yayan yürürdük. O zamanlar çok bina yoktu, heybetli bir ağaç vardı, onu sonradan hep çınar diye betimledim ama belki de cevizdi bilemiyorum. Böyle sessiz sakin bi yamacın yüksüğünde insanlara kollarını açan babayiğit bir ağaç, gölgesine oturur, annemin hazırladığı yolluklardan atıştırıp dinlenerek tekrar geri kalan yarı yolu teperdik. O zamanlar bu eylem yol parasızlığından kaynaklı bi durumdu ama şimdi düşününce ne büyük zenginlikmiş diyorum. Eskilerin hayat şartlarını bugünkü konforla karşılaştırınca, ne çok anlamlı şeylerimizi, değerlerimizi kaybettiģimizi ve yozlaştırıp yitirdiğimizi düşünüyorum. Yoksullukta bile eskilerin verdiği huzur bambaşkaydı. İnsanların gözlerinde şimdiki kadar yoksunluk, hüzün ve yorgunluk yoktu. Bi şekilde mutlu olmayı becerip hayata tutanabiliyorduk. İnsanlar artık kalbini kurutup unuttu, bir beden kapıdan içeri, içi olmadan giriyor sanki...gözlerdeki anlam ibarelerinin esamesi okunmuyor artık...İnsanlar birbirine bakınca birbirinin çukuruna düşüyolar sanki...
O kıymetli ağaç o yüzden unutulmaz güzel bir anıdır çocukluğumdan kalan...
Bu anlamlı güzel şiirin aldı taaa nerelere götürdü Tüya, say ki gölgesine oturduk, koyu sohbetlere dalıp demli bir çay içtik seninle...
Sevgiler çokça.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
O kıymetli ağaç o yüzden unutulmaz güzel bir anıdır çocukluğumdan kalan...
Bu anlamlı güzel şiirin aldı taaa nerelere götürdü Tüya, say ki gölgesine oturduk, koyu sohbetlere dalıp demli bir çay içtik seninle...
Sevgiler çokça.
Ah Gule, kaçınılmaz bir paradoks içindeyiz, geçmişle şimdi arasında gidip gelirken. Yitirdiklerimiz, kazançlarımız... Hangisi daha iyi, daha öğretici diye de bakabilir miyiz?
Eminim, genç kuşak, çocuklarımız da bu günler için aynı şeyleri düşünecek ve söyleyecektir...
Hep zengin ve öğreticidir sunduğun katkı, Gula'mı.
Çok teşekkür ederim.
Daim sevgimle.
Eminim, genç kuşak, çocuklarımız da bu günler için aynı şeyleri düşünecek ve söyleyecektir...
Hep zengin ve öğreticidir sunduğun katkı, Gula'mı.
Çok teşekkür ederim.
Daim sevgimle.
Gölgesinde durdum.
Uzamasını bekledim
Gelen geçene bir garip.
Bu ağaç seninle koşut.
Gölgesinde durdum.
Gözyaşımı davet ediyorum.
Sessiz sussuz ağladım.
İçin için.
Kimseler habersiz.
Sen ağaçtın.
Ben konak.
Lütfen mantıklı bir açıklama isteme benden.
Bu uzaklık yitimden.
Kim bilir?
Ben uzak.
Sen uzak.
Çok saygımla Üstadım
Çok saygımla
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Uzamasını bekledim
Gelen geçene bir garip.
Bu ağaç seninle koşut.
Gölgesinde durdum.
Gözyaşımı davet ediyorum.
Sessiz sussuz ağladım.
İçin için.
Kimseler habersiz.
Sen ağaçtın.
Ben konak.
Lütfen mantıklı bir açıklama isteme benden.
Bu uzaklık yitimden.
Kim bilir?
Ben uzak.
Sen uzak.
Çok saygımla Üstadım
Çok saygımla
Ne gözyaşı, ne de uzaklık olsun ağaçlara, gölgesine...
Çok teşekkür ederim dilin şiirselliğine.
Selam ve saygımla, Üstadım.
Çok teşekkür ederim dilin şiirselliğine.
Selam ve saygımla, Üstadım.
Evrene hoş geliyor , ayrımcı olmayan ağaç fikri .
Birgün insanlar ağaçlara öykünür mü dersin Tüya .
Sevgilerimle kucakladım.
Evet, bir süredir ağaçlara öykünüyorum. Bir de dilini anlayabilsem, hiç fena olmayacak... :)
Çokça teşekkürler, sevgiler, Alevciğim.
Çokça teşekkürler, sevgiler, Alevciğim.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 13.6.2024 00:34:45
Okunma Sayısı
: 354
Yorum
: 5 yorum
Beğeni
: 21 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Sevgilerimle...