Dünyanın bir ucundan diğer ucuna yol alır,
Hiçbir şey umursamaz, kalbi hep yaralıdır,
Yaratandan başka kimseye güvenmez,
Bir derviştir, ruhu engin, aklı serindir (!)

Köprüden aşağı Kasımpaşa geçilmez o yana,
Gönlü mest olmuş, adı dillerde fırtına,
Fakir sofralarında bulur huzuru,
Yoksulluğun burcunda doyurur ruhunu,

Gözleri yaşlı, elleri nasırlı,
Dünya malına aldırmaz her daim sabırlı,
Mevla’ya bağlıdır yolu hep O’na çıkar,
Bir derviştir gönlü engin merhametle bakar,

Bazen bir köyde bazen bir şehirde,
Kervanla yol alır dinlenir gölgesinde,
Bir lokma ekmek bir yudum suyla,
Ruhunu doyurur yücelir Hak katında;

Dert ve tasayı hep içinden siler,
Gül kokulu yolları aşkla gider,
Fakir sofralarında oturur hep,
Bir derviştir aşkı ile dolup taşan bir nehir;

Köprüden aşağı Kasımpaşa adı dillerde,
Yalınayak gezer sıcak toprağa basar,
Her adımda Mevla’nın rahmetine kanar,
Anlamsız bakışlar bu halden ne anlar;

Makam, mevki, dünya malı nedir bilmez,
O, yaratandan başkasına güvenmez,
Dünyanın türlü oyunlarına kapılmaz,
Buradaki cehennemi ahiretinin hazına değişmez,

Yalnızlığın dostudur geceyle sırdaş,
Akan gözyaşları her anında yoldaş
Sırları Mevla’ya ayan kullara ulaşmaz,
Yaradan’a ahdi olan bu yollarda kalmaz;

Bir derviş ki ruhu yücelir aşkla,
Her adımda Hak yolunda her nefeste sevda.
Dünya ona dar gelir yüreği geniş,
Bir derviştir gönlü huzurla dolu aklı ferah;

Erol Kekeç/20.06.2024/16.20/Namazgah/İST