"zaman hüzünleri emzirirken
bulanık sabahları karşılıyor
yağmurla barışık gözlerim..."

hüzünlerin ,zaman dilimlerinde boy post atması var ya...nerden çıkıyorsun sen zaman, böyle, hayatımızın en hüzünlü karelerinde...zaten gözlerim,ruhumun sessiz feryatları olan yağmurlarla içiçe...sabahlar,ah o sabahlar var ya...asırlara bedel gecelerimin erişemediği sabahlar...ve her sabahı,yağmurlarla karşılarım daim ben...

"dörtnala koşan bulutlar
hırçın bir kısrak gibi
deviriyor kirpik çitlerini..."

nereye koşar sanırsınız o bulutları...söz dinletmekten aciz kaldığımız hüzünler,bulut bulut koşar da koşar dünyamızın erişemediğimiz gökyüzünde...ve,gelirler de gelirler,kirpiklerimin en nahif çitlerinini tarumar ederler...nedendir sanırsınız kirpiklerimin her an çitlerimin devrik duruşlarını...ah o çılgın bulutlar var ya,o bozkır steplerine sevdalı atlar gibi hür hüzünlerim...

"karanlık sokaklarda
serseri mayın gibi
çarparken ıslak duvarlara
avucumda
tütün sarısı yılların izi
kesiyor hayat çizgimi..."

avuçlarım var şimdi...hayat çizgilerinin kanırta kanırta kanattığı avuçlarım...sararmış düne dair karelerim var ya,tütünlere sığınmış sarı sarı renklerde...çaresizliklerle çırpınırken yüreğim,avuçlarımda hayat çizgilerim var benim...

"veryansın ediyorum
eşiğine gün yüzü düşmeyen kaderin
gelmişine geçmişine…"

isyanların en zirvesindeyim şimdi...ne mazimin gün doğmamış karelerine,ne de,asla güneş görmeyecek gelecek hüzünlü günlerine minnettardır yüreğim...isyanlardayım isyanlarda...bir yudum sevgiyi çok gören yaşamımın tüm karelerinedir, feryat figan içindeki haykırışlarımın nedenleri...

"-umutsuz martı suskunluğu yüzümde
sesimin gölgesinde ölü serçe-"

gecenin mateminin sus pus olmuş yüzüdür martılar bende şimdi...ve, o ,sekerek dünyamıza düşen serçe sessizliğinde, sessizliğim...

"ayrılık şimşeği çarpınca kutsal mabede
yerle bir oluyor cam fanus içinde düşler
kangren aşk gömülüyor
ilençli kentin
yüreğinin merkezine…"

nedenli feryatlarımın nedeni hep bu işte...yaman mı yaman ,ayrılık üstüne...her yüreğin bir mabedinde,küller vardır ki,hepsi birbirinden bi haber...düşünce dünyama benim de ,ayrılığın o feryatlarının duyulmayan yangınları,tuzla buz oldu önce hayaller,sonra da,aşk defnedildi ait olduğu, şehrimin beddua almış yerine...

Tebriklerim,ayrılığın yol hikayesini, hüzünlerin kanırtan renklerine sarmalayıp,tasvir edişinize,ve de,illa da illa,ayrılıkların dünyalarımızdaki tahribatının gücünü vurgulayan ilençli kentin merkezine gömülmesini,güçlü imgelerle ifade edişinizdeki ustaca vurguyaydı....selamlarımla...