Mor ötesiaklım sendeliyor sahipsiz sancılarla kıvranırken gözlerimde hüznün mor ötesi izi özlem hücrelerimde rehin yüzüme eylül dikiyorum… acılara matuf ruhum tökezliyor tuz buz oluyor sinsi rüzgârın darbesiyle yüzündeki b e n kayboluyor git gide... dilim ah lal olası dilim! pamuk ipliğiyle tutunan sevdayı inceldiği yerden koparan dilim şimdi eserinle övün!… -her ayrılık ardında arsız bir yağmur bırakır- -buğulu penceremde gece kıvılcımlar titreşir gözlerimde tutuşur içinde güze veda ederken gül- mesnetsiz ümitler avucumda eriyip giderken sisli hayalleri teyelliyorum türlü vehimler içinde belleğin çemberine bitkin kaldırımlara saçılan anıları topluyorum türlü serzenişler içinde sersefil halde sokakları arşınlarken ayrılık çelmesiyle yokluğuna düşüyorum... şimdi düşleri öteleyen mağrur yüreğin ateşinden tutuşurken kızıl şafak sancısıyla gözlerim kalem ucunda ölgün imlerle uzak bir siluetin peşine düşüyor şiirlerim niye hala yağmur kokuyor eylülde kalan günahsız ellerim!... Aslı Aydın |
Esininiz ve ilhamınız bol olsun şiir yolculuğunda daim olun kutlarım dost yüreği