kayıp. neşedaha fazla okumalıyım demişti bir zamanlar. o zamanlar. hürmet dolu sarmaşıklar karışıyordu yan sokağa Martha’nın ellerini toprağa düşürünce geçmişten çok uzakta kalırdı şaşkın kuşlar canını sıkıştıran begonviller kadar neşe doluydu gülümsemek. yorucuydu artık bitirmek üzere olduğu üzüntünün sayfaları arasında kayboldu Martha hiç bulunmak istemiyordu hiç. bulaşmak istemiyordu mutluluğa . |
İşte bayram şimdi tamam oldu seni okudum ya. İyi ki varsın.
Sevgilerimle çokça.