Dizelerine dostluğu dizele,

Anlat ki !
yılkı atları koşsun satırlarında .

Uçurumlar düşerdi bakışının  kıyısından Cennet yokuşlarına  çıkardı yollarınız ,
Cehenneme kapı açan yaban güllerinin
Bahçevanına emanet 
Yalın bir vadiye benzerdi  gözleriniz .

Gökleri bir ressamın  tualine tutuşturur
Grimsi  denizlere yeşil boya çalardı ellerinz
Elleriniz ki mor.

Vijdanınızla çizdiginiz dünya tablosunda
En bildik ressamlar
Acze düşerdi hasetinden
Ve
Tarihin sayfalarından hortlardı kıskançlık .
Gönül tezgahınız gece gündüz mesaide
Pamuk ipinden  ölü çocuklara
Şifa dikerdiniz.

Parmak uçlarınız yorgunluktan şiir sızısı.


Özgürlük  ;
Ğölgenîze gizlenmiş utangaç bir ülke gibi  Sessiz !
Şiir şiir bayrak çekerdiniz dizelerinize

Her gece ,

Sınırı olmayan  fırtınalı  ummanlardan
Çıkıp geldiğiniz suya asiydi gövdeniz!
Her seferin son dönüşünde
Her dalgayı altetmiş
Na malup kaptan edasıyla
Sigaranıızı yakardınız
Sanki son sigaranız gibi çekerdinîz içinize
İlk yaktığınız dalın son dumanını
Ciğerleriniz cümbüş yeri ,
Bayram ederdi zehir
Kan hücrelerinizde pıhtılasırdı kan ,
Utancından.

Ahh o şüphe, ahh o siyah doku!

Ve ben küreğini suya düşürmüş
Acemi yolcu
Bir keresinde ,
Ufuk çizgisine düşmüştü yolum,
Şiir yazmak ne haddimize ise
Biz kimiz ki ? Söyle! (size sınır yok!)
Biz ki  / hep haddimizden ( dili oruçlu )
Kelime dağarcığın da bogulmuş 
kulaç yorgunu.

Şiir sîzin varlığınızdı
Şöyle dursun yazdıklarınız
Güneş  doğmadan önce yüreğinizde kavurup
Zulanızda sakladıgınız
Ve inatla yazmadığınız dostça dizeleri
Henüz kalemden  düşmeden önce
İçimizden  okurduk yüreğim buruk
Gözlerim kapalı
Tepeden tırnağa kitaba benzerdiniz

Sen,.(Siz)

Öfke patlamalarıyla  meşhur
Bir mevsimdi suretiniz
İçinde bahar ayları vaktini beklerdi
Gelmek icin erkenden.

Gölgenizde  devleşirdi  gövdeniz 
Sırtlanıp taşıyorken cihanı
Küçük bir çocuk,
Haylazlıgın anasını aglatırdı  sukutunda
İnadına.

İki numara dar gelirdi ruhunuza bedeniniz .

Ve nazınızı çekerdi sevdikleriniz
Küfrüne bile sabırla sabır ederdi
Bunuda bilirdiniz
Dünya denen bu Han’ın 
Hepimiz gibi gam isçisiydiniz .

Farklıydın işte ...birazda değişik .

Bütün hırçınlığınız
Bu düzeni bozuk ayarsız dünyanın çarkına
Elinizdeki kalemin
Ve yüreğinizdeki şevkatin  
Kifayetsizligi’nin sancısıydı.
Ve siz gelmişine geçmişine şiir dökerdiniz.
Bakıra kalay çekerdi
Sokağın kaldırımlarına tezgah açmış
Güzel bir çingene .
Cebinizdeki son meteligi
Çingenenin biri karnında
Diğeri sırtına bohça gibi
Bağladığı bebeginin ellerine uzatırdınız Gönülhanenizden
Ve fukaralık bir şaiire gülümserdi ilk defa
Şiirleri şaire çarpar ,yüreği beşe bölüp
Fukaralıgın da belini bükerdiniz .
Beyaz sayfalara gökten
Kan gülleri düşerdi dilinizden.
Ve
Zerafetin de anasını  aglatırdı nazikçe
Sitemleriniz.

Sizin adınız hiç yazılmamış şiir
Olsun.!

&Saygının cinsiyeti  yoktur.&