Şiire hüzün yakışıyor.

Çöz kaderin halatını kaptan !
Sal gemiyi sonsuzluğa bırak  .
Bak sadeliği dökülüyor duygularımın
İsminin heceleri dönse de yüzünü geceye
Gözlerin berrak.

Arkamdan çek  denizin sularını
Dalga dalga kırılsın umutlarım
Çöl olsun okyanus ,kurusun güneşin harı,
Bulut mavi ,karanlık şafak.

Topla direkten yelkenleri
Saçlarımı doladım sancağa bak!
Böl güverte yi ortadan ikiye
Sola  dünyanın günahlarını
sağa veballerini bırak.
Kır dümeni hüznü me ,batsın bu gemi.

Bu akşam pek fiyakalı
Güverteye kurduğum masam ,
Kendime bir intiharlık  yalnızlık ısmarladım
Ay tutulmuş geceden

Seçip, seçip meze yaptım ömrümü
Üstüne  bir kadeh şarab içtim
Öptüm alnının  ortasından ayyaş gönlümü .

Tek kişilik masamda
Çeşit bol hicran dan yana
Bir, hayatın tuzu eksik,
segir defterim şahittir mahsunluguma.

Çöz  halatı kaptan  !

Gönlüm kıyılarından kalkan
Bu gemi battı ,hiç oldu çoktan.
Derya yorgun ,yol yorgun
Sessizligim de  içli bir türkü.

Üç kulaç tan sonrasına mecalim yok
Ölüm suların da ÖLESİM var kaptan .
 
Dümeni bırak ,sen kalıyorsun !
Ve ben,
Yan yatmış bu geminin tek yolcusuyum.

Rotamız denizin dibi.