Ruhuma / misilleme.
En kısa mesafesindeyim ânın!
En derin nefesimi çekip içime , Var gücümle İçimin katiliyim bu gece . Kapatıp gözlerimi Kırdım aynadaki cümle suliletleri bir bir Koparttıp kirpiklerinden, Ruhumu toplamaya geldim Ey kadim şehir, Olay mahallinde ki ceset çizgilerinden. Nereye baksam çarşafa sarılmış bir hayal Ve ürkmüyorum ilk defa Cesaretim cussemden uzun bukadar. Bırak dağınık kalsın anılar da Arkaya attığım fonsuz saçlarım Haddinden fazla uzun ve siyahtılar. Kalbimin sızlayan son acılarını da çektim Bu gece bankadaki çelik kasadan. Nereye dönsem bir yalan, Siren seslerine karışırken iç sesim Mahallenin kaybolmuş kültür çatışmasında vurulup öldüm . Sokak tabelaları düşmüş duvarlarından Namı yok şaiirlerin, Ellerimiz şiirlerin günahına şahit Ve yaprak döker Sonbahara rakip Göz aralığında mevsimlerim. Can yorgunuyum, Nereye baksam Bir hatıra da kendime çarpıyorum. Herşey bu gecenin içinde biliyorum Ve dışarıda bir gün kaldı geceden ırak Rahmana sığınıp , Fişini çekiyorum hayatın pirizden. Üzgünüm! Alır başımı , Alır kadavramı giderim Topladım ruhumu dökülen saçlarımdan Kararlıyım bu gece _Aklımı size vermeyeceğim._ |