Sevgi
Edebiyat akımları
Mevlâna’nın hümanist şiiri üzerinden akımları örneklendirme; “Sevgide güneş gibi ol. Dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol. Hataları örtmede gece gibi ol. Tevazuda toprak gibi ol.” Klasisizm: Şems’in dediği gibi, kalbin nuru sevgiyi, Salihi selamete çıkar dostluklarla, Karayı ak etmek, aklın işidir. Aşkına turap olayım, ey aziz. Romantizm: Gel ey ızdırabın ilacı ateş. Sırtını dönme, yol kardeşliktir. Sanmaki bağışlandı suçun, Toprak ol ki, üstünde çiçekler açsın. Realizm: Vahdaniyetin sırrı aşk, sevgi bir tılsımdır. Susmak akıl ve kalbin alameti, Şevkin, iraden iyileştirmek olsun, Merhamet ve şefkatin kuçagı tevazu. Natüralizm: Gördüğün değil, baktığın nokta kendi güneşindir. Duyduğun değil, duymak istediğin kardeşinin eteği, Beşer hatadan beri değildir, yeter ki çıkmasını bilsin. Mümin kulağın açmaz, müslüm gözlüğünü takmaz ise tevazu nerde kalır. Sembolizm: Sultanım, sevgi sensiz olmaz. Nehirler çaglar, dostluklar baki, Karanlıkları örter, yeşil kandiller, Yalın ayak bas toprağa, arınsın gönlün. Sürrealizm: Bakma, sana karşı değil sevgisizliği, Mahrum kalmış, dostluk ve kardeşlik, Bitir, Kapat, karanlık geçmişi, Maziye bırak tevazuyu, zaman toprakla yeniden filizlenip yeşermektir. Müdavi |