SEVMEK BÖYLE ACIDIR

Düşmeye görsün birkez gönlün kara sevdaya,
Bir mucize ararsın bu dertten kurtulmaya,
Aşkı sen bulamazsın, o gelir bulur seni,
Ummadığın bir anda sırtından vurur seni.

Sevmek böyle acıdır, böyle kahrolur insan,
Ölme de ölemezsin, Azrail’i çağırsan.

Mazin ağlatır seni düşerken yalnızlığa,
Bir hüzün bin anıyı gömerken karanlığa,
İşte böyledir sevda, ağustosta kış gibi,
Bir barınağın olmaz, yuvasız bir kuş gibi.

Sevmek böyle acıdır, böyle kahrolur insan,
Ölme de ölemezsin, Azrail’i çağırsan.

Ağlasanda faydasız, kimse duymaz sesini,
Ne yaslanacak omuz, ne bir tesellin olur,
Ensende hissedersin sen onun nefesini,
O başka bir gönülde bulurken neşesini.

Sevmek böyle acıdır, böyle kahrolur insan
Ölme de ölemezsin, Azrail’i çağırsan.

Bin kez tövbe etsen’de, yine akıllanmazsın,
Gözün hep onu arar, başkasına kanmazsın,
Birgün sevecek diye ümid eder durursun,
Başkasının kolunda, görsende inanmazsın.

Sevmek böyle acıdır, böyle kahrolur insan,
Ölme de ölemezsin, Azrail’i çağırsan ...

FEVZİ EMİR YILMAZ