üç yavru filin annesi.

bir kadın gözlerine inanamadı
yavru fiilleri sonunu görmek istemedi
anneleri bırakıp gitmiş
kimse istememiş onları


tek başlarına iki ileri bir geri
büyük afrika kıtasını geziyorlar
seslerinde bir özlem bir açlık
onu gören beyaz tenli kadın
çocukları gibi önce sevdi


diğer hayvan bakıçıları uzaktan izlediler
korkudan değil onları
doyurmaktan uğraşmak istemediler
günde en az yirmi kilo süt
beyaz tenli kadın onları önce yıkadı
her yerleri yara bere ve sıçaktan kurumuştu bol bol su verdi
sonra onlarla yerde oyun oynadı


o küçük üç fil bebek gibi ondan ayrılmıyordu
bakıcılar ise şaşkındı beyaz tenli kadın
biberonlarını keçi şütü ile doldurdu
her gün onlarla gezdi dolaştı
onları gören yerli kabileler bile yüzleri güldü
akşam kabile sefi hayvan koruma kurululun yanında ateş yakarak dans ettiler

beyaz tenli kadına çağırıp ona kutsal şeyler söyleyip .mamatuma dediler
o yüreği büyük kadın ayrılmak iştemişti

ailesinin yanına gitmek isterken filler yokluğunu hissetti kazağını koklayarak şehrin içindeki bir mağazada onu buldular
beyaz tenli kadın ağlamaklı oldu
bir hayvanın sevgisi onu içten etkilemişti
bir daha ordan ayrılamadı.
beyaz tenli yüreği güzel kadın.