Tek Çağrım
Bir yarabandı lazım kanayan anılarıma
Teselliler avutmaz boştur fikirler anlatmaz. Sen sırtını hiç dönmeyecekmişsin gibi, Korkarım bir ömürlük bu sürer diye. Dönüşün bana sol avucunun içinde unuttuğun, Kalp atışlarım yeniden can olacak bedenime. Hayallerim seni hatırlatan rutubetli düşünceler, Uykusunda büyüttü içimdeki sessiz çocuğu. İkiye bölündü dünyam sensizliğim ile. Bir ağırlık çöker yer yüzümde gitmek bilmeyen. Bir çiçek bile karasız kaldı. Sararıp solmayı unuttu ilk defa. İlk defa gece güneş ile sabaha yürüdü. Ayyaş bir ayaz sokak lambasına sığındı. Soğuk rüzgarlar bile buldu kendini tenhada. Ne kadar yazılırsa yazılsın böylesine bir sevda. Yok başka şiir olmadı aynı sahneyi yazan, Başka bir şairin dilinde aynı senaryo olmadı. Uzaktan uzağa iki kalbin bir araya hiç gelmeden, Kıyametler gökte düşerken sevdim ben seni. Henüz hiçbir insanoğlu daha yoktu yeryüzünde. Ve hiçbir çiçek açmamıştı gülüşün kadar. Hiçbir gülden eksiği yoktuki seni sevmenin tadı. Seni sevmenin tutkusunu sevdim sende. Bir bıçak keskinliğini keşfediyordu ruhum. İlk defa bir aynada buluyordum kendi yüzümü. Büyük bir arınma gibi tüm kötülüklerden, Bir sihir gibi seni sevince değişti herşeyim. Beyaz göklerin kader çizgileri görünürken, Mavi menekşenin açması bile bir ilkti bu aşkta. Saçmalık değil bahanesi de yoktu mucizeydi. Göç vaktini kaçırmış kuşlar şaşkınlığı gibi, Tek bir gemi sevdanın rıhtımında kalıyordu. Seni sevmeden önce rotam bile yoktu. Seninle ilk defa toprağım ıslandı. Tren garından vagon vagon birikmiş aşk. Yakıtsız tek yönde ilerliyor mavi yolculuklara. Buharlaşan bulutlar adını yazıyor. Hiçbir toprak kokmuyordu tenin gibi. Sana yürüdüğüm bu yollara gölgeler bile, Düşmüyordu çünkü lügat da yeri de yoktu. Bu aşkın yolunda V A Z G E Ç M E K Ben seni çok seviyorum sen benim, Şimdilik yarım kalan şiirim, Birgün gelirsin diye kırık rüzgârım. Yalnızlığımın serçe kanadındaki umudum. Esmeye hasret tek renk mavi misâli. Yaşıyorum ama sen yaşanmamışlığımsın. Yarım kalan şiirim büyük bir fermanla ilerde, Dağıtacağım iliklerime işleyen yokluğunu. Saçımın tellerine aklar düştü ama. Kelebeğine hasret tek mevsimin baharıyım. Uzaktan uzağa ilmek ilmek dokuduğum, Sessiz çığlığım duyulmayan tek çağrımsın... Erhan Çuhadar Sabır Gemisinin Kaptanı |