Kanmaz Olaydım
Kanmaz Olaydım!
Bir ahu ceylanı düşümde gördüm Rüya sahih deyip kanmaz olaydım! Gördüğüm güzele aklımı yordum Aşk oduna banıp yanmaz olaydım! İzimi sürseler viran bağlarda, Yaşımı bulurlar bütün çağlarda, Aklımı bıraktım ıssız dağlarda, Aşk denen deryaya inmez olaydım! Ecelsiz ölüm yok: Sebep var derler, Efsun-i nazarla mevt olur erler! Yakından bilirdik konuşsa yerler, Aşk; ölüm vapuru, binmez olaydım! Sanki kır çiçeği, ben de bir arı Düşmüşüm aşkına, yaktıkça harı Salınır rüzgârda, ömrümün varı Konmuşum dalına, konmaz olaydım. Perçemi dökülmüş gözden aşağı Ayın şavkı düşmüş yüzden aşağı Gamzeye nur inmiş izden aşağı Kalbimi kalbine sunmaz olaydım! Hoşoğlu; neylesin, olmuş biçare! Gönülden vurulmuş, yüreği pare Mevla’dan diledi derdine çare Aşk denen ol meyi banmaz olaydım! Mustafa Hoşoğlu 30.05.2024 |
Bakışı, gülüşü, sevda sayınca
Boyu da boyuma, hani uyunca
İçimde bir şeyler, kıpırdayınca
Bu duyguyu ben aşk, sanmaz olaydım................Aşık Lüzumsuz
Ben de böle deyivedim gari bu gözel şiyirin ardından
Gutladım galemigi ve eserigi
Gözel Irabbıma emanet olasıg, salıcanan galasın gari