İçimin Çalı Süpürgeli CadısıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın bu senaryon değil gerçeğin Allahım... dünyanın sırtına hançer yüklü bulutlar saplanmıştı gürlemiyordu korkusundan gök ismini unutmuş şeylerin dilemmasında kaybederken dengesini kalbine perde indi adem’in öyle ki perdesiz yüzlerin aklına düşmeli düşlerken beyazı ve maviyi güneşin alnına dizilmiş boncuk boncuk terlerden düş’erken melekler gözlerini kapkara kuyulara rehin bırakırken anneler geçmişin hastalıklı elleri yapışmıştı eteklerine hafızaları yırtarak büyüyordu gölgesi kan ve barutun usumda sıkılgan ve ağlak mevsimler göçüyordu mevsimlerden kırılan içimin çalı süpürgeli cadısı bakmadan ardına kaçtı ıssızlığının gezegenine çünkü dünya en korkunç iklimini yaşıyordu kalpler buz çağı ruhlar cehennem Seçki kuruluna ve değerli Edebiyat Defteri gönüllülerine sonsuz teşekkürler 💕💕💕🙏🙏 |
geç kalmışlığın özrüyle....
nicelerine olsun hep inşallah....
sevgimle şairem...