KİMSE'SİZCEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın kokuşmuşluğa rağmen , bozulmayan
duygular en değerli hazinesidir insanın . gördüğüm tek şeydin sakın bozulma düş’üm karanlığın içinden belirsizliğin kalp yanıklarına vuran çığlıklar tüküre tüküre gecenin yüzüne savunmalar savuruyor iki yüzlü aynaların ki kendine bakmaya korkak koynunda yorgun düş’müşken yüzüm kendine saygısız kentler gecenin yıkılan surlarına acının tualini kuşatır eğilip üfler ruhuma yokoluş mafyası ince silahlarıyla işlediği acıların çok saygıdeğer ak dantelli sandığı’na ve zamanın uslu kulağına der ki renklerimizi karıştırıp bulabilir miyiz anason kokulu aşkı ya da tek tek vuruşsak ayıbımızla galibi kim oluruz kim’sessiz’ce... " Afife korunmayan aşk bozuluyor çürüyor" |
bir kadın düşer geceye
elinde kurumuş güller
dudaklarında üzüm suyunun tadı
kendi acısından damıttığı
gecenin içinde devşirirken kendini
dilinde bir hikaye…
Eyvallah