Sürgün
Sürgün
candı. özgürlüklere vuruldu kement kutsandı kendi rejiminde hayat taşıyamaz, akış sebebini kumun, çöldeyse kervan kahırdı dünyanın yükü gönül çeşmelerinden kurnalardı çalınan rahmete sırtı dönük, bizardı can kan damlatır gözler yanağımda; yarınlara ağıtlar çıkmaz yoldu. ötelerde, kundaklandı zaman maveradan fizan’a gelgitlerde, gün perişan zümrüdüankaydı dünlerimde yaşayan falcı çanağında aranır düş, dilek ağacına takılırsa kader elleri kelepçeli, sürgünündeyse hayat hücreler paylaşılan; tarumar ocak ölümdü. mahşere ramak / hayata mühür sükuna eş, zaman değirmeninde öğütüldü dün hasret melteminde soğuduğum rüzgar gelme üstüme desem de gel, bedenim buz sıcak es poyraz İlkay Coşkun Poyraz Edebiyat Dergisi Sayı 2, Kapak Şiiri Eylül 2009 |
Selam ve saygılarımla