İntihar gibi gel bana
Namlunun ucunda kaldı düşlerim
Ansızın çek tetiği
İntihar gibi gel bana
Olmasın artık geriye dönüşlerim
Bitir bu hayat denen anlamsız dramatiği

Bilinmez bir labirentin içinde
buldum kendimi
Kayboldukça yürüdüm,
Yürüdükçe yoruldum...
Yoruldukça yoruldum!..

İntihar gibi gel bana
Çok özledim ölmeyi
Yıllarca görmediğim
birini özler gibi
Fazla bir beklenti içinde değilim
Yer de istemiyorum en ön saflardan;
cenaze törenimde!..
Kucaklarda taşınmasın gözü yaşlı
siyah beyaz fotoğrafım
Zaten yalandan da olsa
güleceğim bu defa

Umutlarla vedalaştım
Sarıldım sımsıkı beni dünyaya
bağlayan ne varsa
Yıkarım korkuyu önünde etten bir duvarsa
Bende korkudan eser yok inan
Kır zembereği dursun zaman!..

İlk duruşmada kırılmış zaten kalemim
Sabıka kaydım barut kokularında saklı
Bekaretini yitirmiş adaletin asaleti
İz düşümüm fahişe dudakların ruj lekelerinde
Rotam belirlenmiş bile; düştüğüm gün ana rahmine

Doğduğum günden beri çektim Adem ile Havva’nın günahını
Tanrı’ya adanmış adaklar listesinde ilk sırada adım
Askıya alınmış bütün masallarım
Yarım asırlık kahramanıyım hurafelerin
Yanlış değirmende öğütülmüş gençliğim
Nevrim dönmüş kainatın pusulasında
Harem kurmuş boğazımda hıçkırıklar
Miting alanlarında militan haykırışlarım var...
Karakollarda hep aynı ifadelerim
Her nezaretten bir rutubet kapmış tenim
Sokaklar dolusu hislerim kabına çekilmiş her gün batımında

Zaman aşımına uğramış çocukluk aşkları
Biber gazından payını almış her masum kelebek
Değiştirmeye kotam yetmez bu densiz tabloyu
Gerek yok boşuna efor sarf etmeye
Ben mi yazdım sanki senaryoyu?

Adam yerine konmayacak otoriteler sanki yerli yerinde
Mental olarak çöküntüye girmiş basiretim
Hangi şair; aşka dair kafiye yaparsa yapsın
Umrumda değil şimdi benim

Ruh halim sanal bir ortamda geri dönüşüm kutusu
Silmek istiyorum lirik şiirlerimi cep telefonumdan tek tek
Kopyalayıp yapıştırasım var uçsuz bucaksız küfürleri
Navigasyonlar gösterirken yanlış istikameti

Şahı ele veren piyonların niyeti
Başından belli bu kahpe düzende!..
Korkak olursan hayatınla ödersin diyeti...
Benimkisi ölüme başkaldırış
Bitiş çizgisine ulaşmadan bitsin bu çifte standartlı yarış!..

Öksüz kalsın artık hayaller yumağı...
Mezarlıklarda sabahlasın sarhoş nara artıkları!..
Yarı çıplak sarılsın kundağım
Yarım yamalak ninnilerle uyusun içimdeki bebek

İttifak kurdum, yol yorgunu cümlelerle
Şarkılara muhalefet oldum
Anarşik eylemlerle anıldım zaten her daim gazete manşetlerinde!..

Kaldırımın birinde rüzgar okşasın sol yanımdaki yaramı
Mutluluğun pozunu vereyim yalama olmuş flaşlara
Kareye almayı unutmasınlar elimdeki son sigaramı

Gölgen karanlık semada dolaşırken hormonların mutlu mu?
Güneşin doğuşunu izlerken gel de kapat ufkumu
Yavşakların fıtratında vardır her gördüğü kadına eğilim
Göğsüne bastır cilveli yosmam alkolik başımı
Şehvet duyarsam adam değilim!..

Yeniden başlamak beni yorar...
Hem bundan sonra neye yarar?
Nefes aldığım her an benim için
artık zarar
Kokunu duyayım bir kere
Sonsuza dek gül bahçesinde
hissedeceğim kendimi
Gel de unuttur bütün derdimi

Özeti bu işgal altındaki hikayemin...
Gerisini anlattırma boşuna!..
Yaşayamadım ki tek başına
Bunu da başaramam sensiz
Hadi daha fazla yalvartma ne olur?
Bir intihar gibi gel bana!..

...SENİ ÇOK SEVİYORUM...
ÖLÜRCESİNE...

İbrahim Halil MANTIOĞLU