Lâyiha
Dibi yok gecenin,
Karanlıkların ardı görünmüyor, Sessizliğin de… Bir köşeye kurulmuş kendimi dinliyorum. Biliyor musun? Seni tanımadan önce yalnızlığı seven birisiydim, Kimseyle paylaşamazdım kendimi, Sanırım seninle değiştim. Şimdi yetemiyorum kendime, Sensiz yarımım, Seninle tam. Peki, bu kadar çok bağlanmak istermiydim? Doğrusu hayır… Senden öncesi yok, Seni tanırken dünyaya gözlerimi açmış gibiyim. Bu yüzden bağlanmak istemezdim. Korkmuyorum seni sevmekten, Seni yüreğimde taşımaktan, Senin yüreğinde olmaktan… Bağlanmaktan korkuyorum, Kalbinde duramamaktan, Derin sularında boğulmaktan korkuyorum. Sana muhtaç olmaktan korkuyorum. Biliyorum, Yavaş yavaş ölürler unutulmuşlar, Ve yine biliyorum, Yükü yürek olandır ölmüşler. O yüzden bağlanmak istemezdim. Allah şahit ya Dünya malında gözüm yok, Ellerimi semaya kaldırıp, Yaradana uzun uzun seni anlatmak isterdim. Avuçlarımda düşlerim, Yüreğimde sızın, Ahirim, Cennetim ol isterdim. Uyuduğumda, uyandığımda yanımda sen ol isterdim. Yüreğimin yükünü seninle birlikte taşımak isterdim. Mümkünse kollarında ölmek isterdim. Neyse, Dibi yok yine gecenin, Karanlıkların ardı görünmüyor, Sessizliğin de, Sensizliğinde… 11.06.2017 |