VASİYET

Biliyor musun;
Bazen kol kırılır
Yen içinde kalmazdı ama,
Kalp kırılsa da
Sen yine içinde kalırdın...

Biliyor musun;
O gün karşılaşmamız,
Bir gömleğin yanlış iliklenmiş
Düğmeleri gibiydi.
Ondan mıdır bilmiyorum,
Seninle iki yakamız
Bir daha aşka gelmedi...
Sanki uzun bir romanın
En kısa önsözü gibiydi tanışmamız.
Altı çizilmiş cümlelerin
Üstü çizilmiş hayallere dönüşmesiydi.
Oysa çat kapı hayatıma girişin
Belki de bir ilhamdı diyordum.
Mağlup olacağımı bilmeden bir gülüşüne
Gözlerinin, bir şiirlik canı var sanıyordum...

Biliyor musun;
Hâlâ sen okuyacakmışsın gibi,
Asılsız ihbarlarda bulunuyorum şiirlerime.
Kirpiklerime asılmış hayâlini,
Kurusun diye bıraktım vuslatın rıhtımına...
Ne kadar özlesem de seni!
Ne kadar gelmek istesem de sana!
Elim kolum bağlı …
Bundan böyle şiirlerimdeki ;
En gizli özne sen
Hep gizli özleyen ben.
Mürekkebim hüzün olsa bile
Söz görümlüğü şiirlerim
Hiçbir zaman sana küsmüyor...
Yeniden aşk şiirleri
Yazar mıyım bilmem
Unutma ki :
“Yıldırım aynı yere
İki kere düşmüyor...”

Biliyor musun;
Hiç pişman değilim inan
Sana yazdıklarımdan.
İyi halden indirim de istemiyorum,
Seninle yaşadıklarımdan.
Fakatların yeri yok dilimde
Keşkeler denizinde de boğulmuyorum.
Anladım ki
Ben sana göre biri değilim
Heceleri senli sensiz öldüren
Seri bir şairim,
Varsa yoksa benim için
Adının geçtiği şiirler var.
Hadi git artık,
Hadi git...
Yazanın bol olsun,
Şiire kadar yolun var...

Biliyor musun?
Senden bir kez soğudum ya
Artık hiçbir kış üşütmez beni...
Duyar mısın bilmem ama
Bu sessiz çığlığım
Bu sana en son suskunluğum
Çınlasın kulaklarında isyanlarım
İşte bu şiirim
Aşkımın en büyük yemini olsun !
Giderken yüreğime sapladığın
O kurşun bakışların
Bu cinayetin en büyük delili olsun.
Bilmem ki bundan sonra,
Sana vasiyetim olan bu şiirlerimin
Hayrını kimler görür.
Yıllar sonra okuyunca
Bensiz nasıl yaşadın diye sorma
Sende bilirsin ki
Bir aşkta
En son Şairler ölür...

14/05/2024
Ramazan SAĞDIÇ