MEKTUP (1)
Canım kardeşim;
Dünya görüşüm benim kısmen yada tamamen bam-başka, ana ve babamız da ayrı olsada, yinede biz ayrılmaz bir bütünüz. Kendine özel vucut yapısı olan güzel insan; Sen beni bütünleyen vazgeçilmez bir parçamsın benim, seni red etttiğim an bende biterim! Cinsiyet, yaşam ve yaşlarımızdan gayrı; Acı ve mutluluklarımız aynı, hava gibi-su gibi sım-sıkı bağlı ve mecburuz birbirimize. Tek bir harf, kelime içinde nefesin sesidir sadece, kelimelerse yapa-yanlız zamanı yakalamış bir karesidir fotoğrafın, tek renkli ve yalın derinliksiz ve cansız. Cümle; Kendi içinde, kendinle sohbet eden ve bir nokta ile biten anlamdır sadece. Ama canım kardeşim biz cümle, hece, uyum ve kafiyelerle bir şiir, bir renkli filim gibiyiz; Hayal gücünde özdeşen, ışıklar yanınca biten. Birbirimizden habersiz, türlü sorunlar içinde yalnız, birlikte, sorumsuz, rahat yaşasak bile doyumsuz bir romandır hayat, son sayfa bitince kapağı kapatılan, ve anılarda kalan. Notalar gibiyiz biz türlü çalgılar içinde birbirine bağlı, çok yönlü, uyumku ve canlı; Opera, arya, senfoni, klasik fasıl, saz, türkü, oyun havası, Pop-müzik, yeri gelince askeri marş... ama yinede bir bütünüz arkadaş! |