AtıkÇ/özümsüz çelişkilerin agorasına Büsbütün düştüğümden beri İçinizin içindeki zehirler Adalarına dökülüyor içimin Beynimin zulalarına Zehrini saçıyor atıklarınız Ah her bir zerresi eşittir binlerce ölüm... Dilinizin sayıkladığı O tesellisiz sermaye Buzullar kadar dondurucu Okyanuslar kadar karanlık ve derin Dahi cephesi süretinizin Her bülten başı Cilalanıyor yeni bir renkle - Gözlerim mecalsiz bakıyor gökyüzüne... Karıncalar ve ben Sussak yarım asır Eşsiz ve hakiki olduğunuza inanabilir mi Ayaklarınızın altında aşınan kaldırım taşı H. Korkmaz, 2020/2024 Sthlm |
Allâh korusun geç gelmiştim.
Başkası yer gösterdi.
Otur burda.
Dinlenmeyi unutma.
Gecedir.
Dedi.
Say ki annemdi.
Benim için hayat ondaydı.
Bilmiyordum.
Yaşamım kaç kez suikaste uğradı.
Annem yoktu ki.
Kimse karşılıklı sevmedi.
Önce annem vardı.
Şimdi yoktu.
Ben öğrenmiştim.
Temize çektim.
Sevgimi.
Sevgi işportacısı.
Psikiyatr Dostum dedi.
Yeniden dene dedi.
Sözlerini kestim.
İğdiş ettim sözleri.
Sevgi bende kaldı.
Çok saygımla Üstadım
Çok saygımla