aVuNTuRuhumun bugün kırkıncı yas günü Ne badireler atlattı bu gönül Ne çok fedakârlıklar yaptı Kendini hiç’e sayarak Bazen bomboş umutların beşiğini salladı Gözyaşı kurumayan ellerinle Bazense gökyüzüne taht kurdu Minnacık sevinç kırıntılarıyla Ama Nedense kırık, dökük kalbini hep ihmâl etti Şimdi nedenli , nedensiz hıçkırıklarımı Şehrimin taştan duvarlarına assam İçine de yetimhane çocuklarının gülüşünü koysam Azıcık da olsa iyileşirim Ruhumun bugün kırkıncı yas günü Yıldızsız bir gecede Bütün samanyoluna " huzurlu geceler" dileyip Sımsıkı kapatıp gözlerimi Bütün ağrılarımı gömüp ulaşılmaz gezegenlere Yeni güne annemin mutluluk türküsüyle başlasam Daha çok iyileşirim D a h a Ç o k k k Daha da Çokkkkkkkk . . . nagihan |
Alabildiğince uzaklaştı gözlerim
sıra gelmez belki de umutlarıma.
Nefesime ortak olu verdi sözlerim
Var olmaktı gecemde yarınlarıma.