gölgeden. yaraunutuyorum Martha insaflı bir şekilde unutuyorum her şeyi avuçlarımın içi. yüzünü terlemiş sırtım ağır bir meseleyi dizlerimin üzerinde bir çığlık eskisi zorluyorum babamdan kalan mirası kuşlu bir sehpa seçiyorum kendime kalbime. ince bir tül hatırlamaya çalışıyorum bir sokağın adını oturuyorum. hiç sevilmemiş gibi yapıyorum hiç sevmemiş gibi sustukça susuyorum bir çiçeğin yaprağına sonra gözlerimden düşüyor bir şarkının yorgunluğu uyursam. gölgesine denk geleceğim kendimin unutuyorum |
Kalbin çiçek koksun🌸🪷