Şiirin heykeliÇicekler dolusu park bahçelerde Buz kristallerini izlerken şiirimin iskeleti oluşuyor hayalimde Aklından başlıyorum Etine dolgun cümlelerime Heykel durusuna Eye oluyor kalemim Yüzünü çalışıyorum ilk Iki dudağının arasındaki Eksik arttiran sahipik ekleri Manipule ediyor beni İslevimi düzenliyor beyni . canlı dalgalarını durdurup Tablodaki denizler gibi oluyor içi . Aksanı kırık saatlere bakmadan geçerken zaman.. Öyle bir geçiyor ki nisan Eylül gibi Akdenizli sardunyalar egenin begonvilleri Vaha gibi karşılıyor beni Şefkatli bir incir ağacina yaslanıp Bağdaş kuruyorum Elimde fincanımla Eğlenceli fallardayım.. Bahar bulutları geçerken içimden.. İllizyonist kafada bir Ressam Gömüyor güneşini ... Damarlarım nehirler akıtıyor içimin toprağına Gonca armağan ediyor ağaçlar dallarıma Yaprak yaprak açıyorum ambalajları Park bahçe rengarenk oluyor akupunktur iğneleri saplanir gibi başıma Bir yanım yeşili bitiren eylül Bir yanım yeşil başlatan nisan oluyor . |
fon müziğiyle enerji doldum
gün şiirimdir...
tebrikler sevgimle
mutlu bayramlarınız olsun hep