Zaman bazen dost, bazen düşman; bazen ortak, bazen çıkarcı; ancak her zaman bizimle yaşayan parçası. Yalnız bilmediğimiz bir şey var; zaman, zamanın içinde mi, dışında mı yaşıyor? İnancımız odur ki; herşeyin olduğu gibi o da Yüce Allah'ın takdir ve kontrolü altındadır. Ancak yine düşünürüz; zaman evrenin başlangıcı, bitimi sonucu mudur? Belki de onun bitiminde koca Dünyamız tozufak parçacıklara bölünecek, semalar birbirine karışacak, tüm tükenişten sonra yeni evren boyutları oluşacak ve o evrende insan oğlu (belki zaman içinde) lâkin zamansız (ebedi) yaşıyacak. Güzel şiirinizin olduğu gibi; zaman beni hep düşündürmüştür Muhterem Nejat Hocam. Yeni zamanların hakkımızda hayırlara vesile olmasını diler, tebriklerimle gözlerinizden öperim. Selam ve sağlık Duâlarımla Allah'a emanet kalın. (Aksakal)

zaman biz fanilerin kıyasıdır. insanı bir çerçeveye oturtur. ancak o derecede bir sonucu da olur. Dünyaya ve biz insanlığa özgüdür. hep umut ve beklenti içinde olduğumuz içinde sıklıkla kullanırız. ha şu gün ha yarın belki deriz. Öldükten sonra zaman bize veda edecek, zamanı saymayacağız artık eğer cennet ehliysek, oluruz da... İnşallah. Okunası ve güzel şiirini tebrik ediyorum. Selam ve sevgilerimle.