..
Ben anneme hasretim,
nerdesin anneciğim?
Yıllar geçti aradan,
hasretin içimi yakar.
Sesini, kokunu,
gülüşünü özledim,
Gel, dönesim var sana,
yüreğim ağlar.

Hatırlat bana
masallarını, ninnilerini,
Sensiz geçen her gün
bir yara daha açar.
Gel, yanımda ol ki,
içim ısınsın yeniden,
Hasretin beni mahvediyor,
bilir misin?

Annemi özledim,
nerdesin şimdi anne?
Sonsuz uykuda mı,
yoksa ilahi bir âlemde?
Gözlerim doldu yaşla,
içim dolu hasretle,
Sesini, dokunuşunu,
her anıyı özledim.

Kucağında uyurken
geçirdiğim o günler,
Masalların, ninnilerin,
şefkat dolu sözler.
Bir tatlı tebessümle çözerdin
bütün sorunları,
Şimdi sensiz geçen zaman,
yüreğimi burkuyor.

Senin ellerin sıcaktı,
gözlerin umut dolu,
Her derdimi paylaşır,
içimi huzurla doldururdun.
Birlikte geçirdiğimiz
her anı özlüyorum,
Anneciğim, seni düşünmek
beni üzüyor.

Belki de şimdi orada,
huzurla uyuyorsun,
Rüyalarında gördüğün
o güzel bahçede dolaşıyorsun.
Bilmek istiyorum,
oralarda mutlu musun?
Anneciğim, seni çok özledim,
hasretim bitmiyor.

Bir melek gibiydin,
yüreğin sevgi doluydu,
Bizi korur, kollar,
hayatı aydınlatırdın.
Sensiz geçen her an,
yüreğimi kanatıyor,
Anneciğim, özlemim sana,
sonsuzca sürüyor.

Belki de melek oldun,
gökyüzünde şimdi,
Yıldızların arasında,
ışıldıyorsun özgürce.
Anneciğim, seni seviyorum,
unutamıyorum,
Ölümsüz aşkınla,
her an yanımdasın, biliyorum.
Mekanın cennet olsun anne.

A.Nejat ALPEREN