yakı efsunumavi çiğ tanelerinde, şehrin sokaklarına vururken ruhun, benliği kaybolmuş; düşüncelerde yankılanıyorsun.. kim di diyorum ? seni bir kelimede saklı bulan, ve binlerce anlamsızlık yakı/ sı ... ellerinde titreyen uyuşukluk, vaz geçmiş tarzı benim(siz), ayazı kıskandıran kalbi kış; toprağında gözlerimin rengi, şiir bakışları.. yetişmek mümkün olsa, bir daha doğmak isterdim, aşık olmak istediği adamı, doğurmak isteyen rahminden,, gece sancıları kalır her uyku, ay tutuşur , karanlıkda sobelenir, en uslu hallerinde günah.. kim di ? bu merak, bu gizem, durdurulmaz bir varış gibi, orda, ve ben bir kez daha ölüyüm.. e. ey. z. karan |
bir kez daha doğmak ölmek istercesine der gibiydi..
sağlıcakla..