BANDO MIZIKA BREMEN

-aşkları dinlemek titreyen umarsızlıklarda, kuş bakışı-

kaydı artık yaşam yaramazlığım
en sert mevsiminde, bir ucundan bir ucuna yeryüzünün
iki sokak arası, çukurova sıcağı yüzün
akvaryum balığının kırklanması
bir türkünün içindeki ayrılık
söylerken ısınılan
uğuldaması bir atımlık ömrünün, kelebeğin
turunç kokulu zamanlarda siftahsız
tohumlar düşerken toprağa çıplak,
eli kolu kırık başağın,
‘’ sabanda harman’ın’’
dinlenen kumrusudur zülfikarda, passız eski bir tını’nın
on dakika düşünülen,
güven süzüşü,
ikiz yetişen kırçıl sakal; denizli horozu gibi
suyla kandırılmış rakı’sı çalınan zamanın
oltadan kurtulamamış haremde bir aynalı sazanın
tutunduğu gül dikeni
yüreğinin kıyısındayken
ay olur avukatı
yıldızları görmek cezası
hayli ağır basan
ve
sevmek akide şekerini,
alnının tam ortası dar bir geçitte
kesilen puslu pusu gibi
kibrit suyuna banılmış, arap sabunu
sıvasız briket yangını
–sırçam-
bacım gaz lambası -ışığında, silgim, kalemim-
donmuş tabiat bilgisi derslerim

‘’adında bir ayırım yok’’
tek kişilik, dur durak bilmeyen gönlüm,
sabahçı kahvesi,
suare matine
öyküsünü kesmez, ellere küsmüş usturası,
şiir’e türkü’ye düğün dernek,
davul zurna, bando mızıka, bremen
eyyoo
ses zerreciği deşilen yara,
kalbim naapsın bremin…..
yitirmiş çinko çatılı mahcup yağmalar
ellerin talanlarını
hızla geriye alınan kısa metraj film kareleri
seyredilip biten,
geçinip giden, yoklamada
kırılan beli,
iki lafın,
bıyık altından gülümsemesi,
kaşınan yorumun
olmayan tarlasında, toprağın suyuna görülen reva
tabuların gömüsü
‘’ hani gelmişse sarı sıcak ‘’
boş bir çuval ağzı gibi,
ancak düş kurulan dibi delik dünyada
teslim olduğu duyulan iki paralık yalnızcık
ikimizde aynı kentteysek eğer
‘birimize yer yok’
bilirsin deli olmakta güzel…


kenan can yoldaşlar