Çok ayrı dünyalarız belki de
Giderek eklenen zaman kırıntıları
Ve aynı güçlüklerle boğuşmaktan mı bilemem
Giderek güçlenirken içimde sen
Sende ise giderek yok olandım ben.

İlerisi de var nefes aldıkça ve muamma
Dilimden eksik olmuyor hayırlara dua
Kanayan bir yara var nedenini bilirim
Sendeki çoktan kabuk bağlamış, izi yok
Bendeki onulmaz bir halde çareye tok.

Belki de bir yan kucaklamalıdır ki hayatı
Diğerine uzanan el olur, dil, yol olur
Hatta yıkılışlarda yerinden kaldıran güç
Her şeye rağmen sevgilerin de bir doğuşu,
Yıllar içinde saklıdır güzelin o büyüyüşü,
Senin bükülmesin boynun, ağır yük
Ben zaten dik gezemem, çekerim kahrı.

Kumsalda yürüsem silinsim izim,
Vurdukça dalgalar kıyıya, sen izimsin
Hayalde kalma sakın yürektesin, bendesin
Senin içine ne kadar da kolay sığanım bilirim
Benim içimi doldurdun fark edemeyensin.

Bir öteki olarak devamdadır sendeki can
Oysa damarda akanımdın, sendin kan
Çölüne savrulan ve yanan değil miyim yıllardır
Senin için ayrılık ne de rutindir ve sıradan,
Bana ise telaffuzu dahi kahreden bir imtihan.

Akşam vakti gelince nasıl da depreşir yürek
O sevgiyi görebilmek değil mi yüzde arzu
Ve sese yansıyan vefa, samimiyet, nedamet
Oysa her seferinde ruhuma okunmuştu bir rahmet.

Yıllar yılı çekmediğimiz ne telaş kaldı ki söyle
Yine de önde duransın ve ben halen gizli özne
Bir cümle ise şu saf sevgi tabiri en mülayim
Bu cümlede sen hep daimsin de ben nerdeyim?

İkimizin yerine de severim o halde, yok ziyanı
Sana ağır geleni gönder, bu bende alışkınlıktı
Kaşık, kepçe, kazan kazan savur rahmeti yola
Beni değil de al gölgemi, boynuna dola.

Ümit dediğimiz dilden olan değildir ki
Can bağının, kan bağından var mı eksiği
Yürümekli oluna yol dönüşsüzdür bilir misin
Her durak eksiltirken albümden birilerini
Belki de ben çoktan çıkmıştım o albümden
Resmime bakma öyle, sana rağmen bendesin
Oysa masalsı düzlemimde eksilmez gülüşün
Ne yazık ki ben yitiğim, sende sadece bir ismim
Çabasız olan yanınım ve silinmişim hem de süresiz
Alışkanlığım da bundandır, yaşıyorum sensiz, sevgisiz.

Yıkılsa da yola inatla direnen hep benken
İnadınla aşılamaz olan değil miydin sen
Gör ki şu hakikati, törpülenen sevgi büyümez
Çok yıpranmış elbise ve solmuş bir gülle
Bana gülmeyen şu hayat artık sana da gülemez.

Asla bir zor yıkamamıştı beni, yine yıkamaz
Tüm dünyanın dertleri gelse üstüme gülerim
Biraz gayret ve hırsla aşılıyor Ağrı bile, giderim
Ne diyeyim senin şu sitemlerin yok mu hani
Ateş olsa en harlıcasına, senin kadar yakamaz.

Mahrum etmem kimseyi gönülden sevenim
Gölge ozanım bazı ölüyüm kimindeyse diriyim
Gayreti kendi makbulunde samimi ve talihsiz
Yürür giderim meçhule ve izimse belli belirsiz
Ve nereye baksam yankılanıyor o iki hece, işte gerçek
İçinde yok ise sevgi, her şey yalan, ömürse talan
Haydi gönül kalk ayağa, bana yokmuş sefa
Rehavete düşmeden uzananlım ufuklarda felaha.

Oğuzhan KÜLTE