Anlamsız bir hayale adanım ömrümü
Kimseye anlatamadığım pişmanlıklarım var
Beni de hiç ilgilendirmeyen
Başka bir hayatta kavgalardayım
Karadenizin bir sahilinde
Dudağımı yakan sigaranın dumanında
Kulağımı çınlatan sessizliğinde
Kaderin bizi bu kasabaysa neden sürüklediğini düşünüyorum
İçinde bulunduğum belirsizlik
Bu vefasızlığa düşman ediyor beni
Ellerim titriyor,kalp atışımın ritmi bozuluyor

Düşünüyorum da,yeniden gelseydim hayata
Aynı şeyleri yaşamak istemezdim
Bu hayat mı desem bilmiyorum
Yoruldum,sesim çatlıyor,içim acıyor
Ruhum namluya sürülmüş o son kurşunu misali
Ama ,yine de severdim
Acıya mahkum kalacağımı bile bile
Müebbet yiyeceğimi bile bile severdim
Azrail tetiğini çekene kadar severdim

Gözlerim geleceğe acıyla bakarken
Sevince ikinci kez doğduğumu anladım
Sensizlik çökünce akşamlara
Ruhum yokluğuna alışamadı kanamaya başlıyor…
Seni unutma çabasında değil kalbim
Gel diyor gözlerim,anlamsız hayatımı yüzüne vurma
Hareketlendirme ancılarımın kök hücrelerini!
Mutluluk uzak kalmasın gözlerimden
Gerçekler kaçmasın ne senden,ne de benden
YEŞİLIRMAK