Milyonuncu kez!
Dünya senden samimiyet bekliyor bağdaşını kurup,
Pis bir sırıtışla ikiyüzlü çağdaşını bulup; Milyonuncu kez! Kelimeler kiralık bir katil üslupsuz alçaklığın dilinde, Yeterince çaresizlik, damarlarında bir kelepçe oluyor, Tutsaklığın, yaşam adlı külfet ve el pençe aldığın soluk, Deliliğe özgü değil, Akıllının övündüğü korkunç bir durum bu. Peki ne böler senin o rahat uykunu, Tapındığın mülkiyetin mi? Sakladığın şahsiyetin mi? Zincirlerle seviştiğin mahkumiyetin mi? Farkındalıktan yoksun cehaletin mi? Bir kuyuda unuttuğun masumiyetin mi? Müdavimliğin su götürmez mağlubiyetin mi? Milyonuncu kez! Kelimeler bir yosmaydı ahmakların elinde, Ya da öğretmendi titreyen bir delinin zihninde, Tekerrürle, anlamsızca, Milyonuncu kez! |