Bir bahar gibi ılk , sarhoşluğu papatyaların
Sen ulaşılmaz bir dağ gibi yüce
Bir elmas gibi sert ve kırılmazdın
Gönlümün baharları seninle çiçek açtı
Geceye koşuyorsam lambaları söndürüp
Aydınlanıyorsa çatlak duvarlar
Koştuğum sokak lambalarının altında
Duymuyorsam hüznümü, yorgunluğumu
Ve, kolların diye sarılıyorsam kendime
Mutluluğun adını bulmuştum seninle

Sonra bir bahar geldi sana doğru koşan
Baharım dediğin ben...sonbahar yeline kapıldı
Kalp atışlarım değişti
Kalp atışlarında uçurum düşüşleri, hissettiğim
Şimdi yüküm ayazlarda donmak
Yüküm kış geceleri
Yüküm kalbimde duyduğum ağır acı !
O yüzden denizim hoyrat eser geceleri
Gözlerim şimdi şimşeklerde
Büyülü bir orman dileğim, kaybolmak için
Çekip alsın beni acılarımdan kurtarsın

Şiir yazayım dedim hüznümü bilmeyen uzaklara
Nasıl , bilemedim halimi
Telefonun gizlerinde mi , yoksa uykuda mı bu saatlerde
Yudumluyor mu dur gözlerimdeki çay yerine
Ilık çiy tanelerini
Artık anlıyorum ki ; unutulmuş şarkılarım
Duyamıyor şarkılarını kulaklarım

Şimdi onu düşünürüm yapayalnız
Yalnızlığımın karanlık köşesinde
Masallardan dinlediğim rüyaları anlatırım
Penceremdeki kuşlara
Uyku tutmaz gözlerimi
Yağmur kokulu gecelere sığınır gözyaşım
Yokluğunla uyuşur içim... taş yürek !
Alev solur her dizende nefesim sana
Dikenler batar yüreğimin bir yerine !
Susar çığlıklarım , geceye şarkıdır gözyaşım

Uçuruma atarım, artık değersizdir her sözler
Uçururum nefesimdeki ölü kuşları
Rüzgara kapılan saçlarımı
Yağmurlar yıkar
Bazen yakın bir ses bir söz duyarım
Sonra sessiz yalanlar
Uzakta tek bir sevda sandığım
Bir daha gitmemek üzere yakar !

Ama bir düşün ! sevdim mi ? sevdim
Her şeyi herkesleri seninle
Kandırıldım mı sözlerinle, gözlerinle
Hırpalandım artık kırıldım
Seyrederken çöllerde seni, hırpalandım

Bir şarkı dilimde : ’ Gitmek mi zor kalmak mı ’
Yıldızlar kadar uzak hayallerim artık !
Fırtınalar ışıklarımı söndürdü !
Çığlığım öfkelerim şimşeklerle yarışır artık !
Külün altında bir kıvılcım saklanır
O benim yüreğimdeki sakladığım tek kor !
Sesini duymak da yeter diyorum
Uzak bir hayal, rüya görür omuzumda ağlayan
Kurumuş bir çöl, susturulmuş bu sesim
Ay yüzeyinde aynama yansımış
Bir kurt açlığı kıvranır artık bedenimde !
Tozlu aynaların ardında sığındığım umudum


Günay Koçak

15. 2. 2024