HÜZNE DURDU YAĞMURLARŞiirin hikayesini görmek için tıklayın * Gelmeni beklerken bak, bin yıl geçmiş *
* Yollarda , çöllerde ararken seni * * Gelmedin * * Bari kesişse şimdi , yolumuz eylülde * * Hayalim, şarkım, şiirim sana dair * * Gülümse artık, çoraklaşan ömrüme * Eylül düştü gözlerime bu akşam Neden tedirgindir içimde çırpınan Ebabil kuşları Yoksa ayrılık mı var yine Gurbet merhaba diyor soluma Gel bu eylül ben elveda demeden Ne olur... eylüller çiçek açsın Sevda gönlüme vuruyordu Mızrabı deliyor ruhumdaki en ince yeri Şimdi şu an, alevlere sarıyor da bedenimi Bir çöl yangınına benziyor gözlerim Kırılan kalbim mi, sanırsın ki Sonbaharın kuru bir dalı Hadi kır o dalı Daha iyi kır çatırdat At ateşlere iyi yak Sen o kafdağındaki taş kalpli devsin Değişmeyen Bir sevda kilimi sermiştin otağıma Yüreğinde bir çocuk Koşturup durdun sokağıma Sonra ayrılıklar vurdu, bir yaralı kalp Bir de gözü yaşlı eylül bıraktın Şimdi ayrılık libasını giyindiğimden beri O lavanta kokulu sandığından Biraz eski, birde esrik Anlatamadığım beni, yüreğine Anlamadı da zaten Hadi bir gül ver mavisinden Ya da güller demeti En mavisinden Tuz ekmek olsun !!! Günay Koçak 20. 09. 2024 |
çoktandır okumamıştım güzel şiirlerinizi
her zaman hüzün dolu
yine eskisi gibi
tebrik ederim
selamlar saygılar