Eylül düştü gözlerime bu akşam
Neden tedirgindir içimde çırpınan
Ebabil kuşları
Yoksa ayrılık mı var yine
Gurbet merhaba diyor soluma
Gel bu eylül ben elveda demeden
Ne olur... eylüller çiçek açsın

Sevda gönlüme vuruyordu
Mızrabı deliyor ruhumdaki en ince yeri
Şimdi şu an, alevlere sarıyor da bedenimi
Bir çöl yangınına benziyor gözlerim
Kırılan kalbim mi, sanırsın ki
Sonbaharın kuru bir dalı
Hadi kır o dalı
Daha iyi kır çatırdat
At ateşlere iyi yak

Sen o kafdağındaki taş kalpli devsin
Değişmeyen
Bir sevda kilimi sermiştin otağıma
Yüreğinde bir çocuk
Koşturup durdun sokağıma
Sonra ayrılıklar vurdu, bir yaralı kalp
Bir de gözü yaşlı eylül bıraktın

Şimdi ayrılık libasını giyindiğimden beri
O lavanta kokulu sandığından
Biraz eski, birde esrik
Anlatamadığım beni, yüreğine
Anlamadı da zaten
Hadi bir gül ver mavisinden
Ya da güller demeti
En mavisinden
Tuz ekmek olsun !!!

Günay Koçak

20. 09. 2024