* Bir özgürlük anıtı *
* Ruhumdaki tek şarkı *
* Veda etmeden giden *
* İşte sana bu şarkı *

Bu gün
Bir başka doğdu dünyama güneş
Bu gün
Toyları kuruldu gönlümün
Cenkler ediliyor şimdi
Sahrada
Pencereler açıldı
Müjde getirdi mavi üveyikler
Gagasında kırmızı zarflarla
Isıttı evrenimi sıcak bir güneş
Ay sıyrıldı buluttan
Geceye elleri ellerimde yürüdüm
Güneş ışınları ile aydınlatırken karanlığımı
Gecem mi , gündüzüm mü karışmıştı
Şimdi seçebiliyorum yolumu

Elleri ellerimde yürüdüm
Geceye ; bir güneş’di ısıtan dünyamı
Kader kara düğümlerini çözdü
Açıldı içimin paslı kilitleri tek tek
Bir sonbahar sancısı çökmüşken mevsimlerime
Bahara açıyorum şimdi penceremin
Gıcırdayan kanatlarını
Masmavi gökyüzü, güneş gülüyor

Paslı kilitleri açıldı zindanların
Nasılda ayırmıştı o kapılar ikimizi
İki dünya vardı, birinde sen
Ötekinde ben ; ama erişilmeyen
Zehirdi ; havam, suyum, ekmeğim !
Tek tek dökülmüştü yapraklarım
Neden di ? Hazan mevsimi çıkmıştı karşıma
Tam da yelken açmışken
Bir mutluluk ummanına
Yürümeden aydınlıklara, nedendi demirlemek
Oturmuştu karaya umutlarım
Şaşkına döndürmüştü gözlerimde
Bakışlarımı bu yaşantı
Tam da kaybolmuşken karanlık bir sokakta
Bir kapı gıcırtısı ve aydınlanan ufuk !
Oysa ne kadar zordu bilsen
Seni görüpte
Koşamamak sana
Tutamamak ellerini
Özleminle yanıpta
Sarılamamak, alamamak kokunu
Çare/sizlik ne kadar zor
Bir bilsen

İşte yaşadığım onca dramatik mevsimler
Yağmur yüklü pencerelerde
Gelmeni bekleyişler
Siyah mektuplar döşeyişim
Postacılara
Her kapım çalındığında
Pembe bir zarf umduğum
Hayallerimde seni bulduğum
Her açışımda karşımda

Açıldı zindanların paslı kilitleri
Penceremden süzüldü güneş
Sonbahar ; gülümsedi bahar tadında
Kalktı aradan paslanmış küfürler
Silindi gözlerimden nöbet tutan bulutlar
Bir yağmur sonrası
Gökkuşağı gülümsedi dünyamıza
Renklendi kirpiklerimde
Güneş’in huzmeleri

Günay Koçak

28. 09. 2024

- Vuslata şarkılar -