Vesselam !sabahı edemeyen gökyüzü rüyanın da yatağını bozar gölgesi akmış bulutların eteğinde ıslanır zaman ve gün bir diyetin sofrasında ağırlanır yıldızların gömüldüğü o sonsuzluğa atılır kaderin bâkir tohumu yenilenmek içindir hep toprakla biten sonu kışın ayaz tırnakları değmemiş belli törpülememiş güneş gölgesini izini dizlerine kadar batmış bir hikâyeydi sonunu yazansa ilham meleği nefersiz bir kalemdi artik parmakları tutmayan sayfalardan dökülecek son sözleri yutkunan ucu açık üç beş kelâm doğacak şiirlerin sırtını sıvazlayan boş bakışlar dolu gözleri okuyamaz derlerdi okusa bile çözemezmiş icindeki gizemi gördüğünü sandıkları yalnız siluetleri en iyisi yüzünü gökten gönlünü yerden toplamaktı hayat ; hep gülmezdi çünkü gamzesine bazen bir çukurdan ibaretken bazen de sığınak olurdu kimsesizliğine vesselam ! 21/01/2024 01:40 eMINeYZAMAN |
Tebriklerr🌸