1
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
877
Okunma
küçük dünyamda üç günlük molaya vesile olan dostuma Mehtap Altan ’a ithafen
gözlerindeki duvağı kaldırdı bir kez daha
içinde minyatür bir sandık
sandığın derinlerinde ise gökdelen mavisi gülüşler
sanki aklanmış son nefesmiş gibi
kesilmiş gerçeğin gönül kafesi
kirpik uçlarındaki kağıttan gemilerse
bırakmış yükünü geçmişte eskilerde
kanat çırpan martılar sahiplenmiş herşeyi
belli
sesinde çığlıkların yıkanmış sessizliği
sırtlandığı hayatın
diline dolanan duayasıydı şiir
emek emek dokuduğu hem de
bazen bir çocuğun yeni yetme kalemine
bazen de ezber etmiş gönüllerin açık kalmış yüreğine
meltem misali eserdi
o bir nîmetti kısmetimize düşen ... !
duyguları besleyen
sahibinin kalemidir vesselam
ve bir Mehtap ALTAN gibi hazineler
böyle doğar
şahidim... !
04/07/2023
00;30
eMINeYZAMAN
5.0
100% (6)
Cevap Yaz