Okuduğunuz şiir 20.1.2024 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
serin bi nefes bekleyiş
burada olmasan dünyam duraksar hatırı kalır sevilmenin vakitsiz vakitten mütevellit çaresizliktir, eşiğinde beklenir bir başka dünyanın kapısını aralar bir cılız avuntunun uzamaz gölgesinin güneşi gözler körelmeye meyillidir bundan gerek kalbe iz bırakan ışk perdelemeye yeltenen gerçeğin gösterir hakikatini
sanırsın bendegânız, bestesidir bağırtımız şüpheye düşeriz bazen, kendimizden ve her şeyden suç isnat etmeden, sigaya çeken her dersten yoklama kaçağıyız
yoksan var mıyız, yoksan yaz mıyız,
yoksa ayaz mıyız..?
Siz serin sevin, biz buz gibi âşığız
geçmişiz serden gecemiz dam, düş ’sen yıldızlardan sabahlara sığınan satha her seherde doğmayı öğreten kuşlar iyi ki bilmiyorlar lisanımızı değilse minnet etmeyen hâlimizin cümlesinden müşteki
burada olmasan dünyam kuraktır yağmur dualarında gezinir bulut ağaçlar suskun tohum gömüldüğü toprağı içinde taşır duâmdasın, diye söylüyorum bil, diye söylüyorum insan olmak, potada eritir kendini derinlerde distile edilip arındırılan durulmanın neşteriyle inceltilsin hislerim
Sözlerin, duraklardan durak
ağzın kitap köşesi, hüsn-i beyân rüzgârlı her hece dökülürken kâh bahar çiçeklenir güzergâh, gönül berhudâr konuşman, kulağa çarpan kâh yağmur sesi kalbî okunan sayfa sayfa seyrân
burada olmasan gönülevim terk edilmiş virândır vazgeçilmez ortağı olurken sebât bedenimi zapt eden her hâlis tavır kumaşından yansır giyilen ruhun illiklerimize değin işleyen yârin efsunlu adıdır
burada olmasan dünya söylenmemiş kelâmdır kuşlar, özlemenin güftesini kanatlarından taşırır sahradır zihnim her kum tanesinde saatinden her an dökülen Sen kalbine sığmaz yeşermiş bi vaha o saat âşıkta akıl mı aranır burada olmasan dünyam sensizlikte nefes ’siz Ney sıkıca kapatıldıysa, aşkın perdesinden niye endişesi
burada olmasan hâlim hiçliğin kıyısında hissiyat dünya, bensiz edilmiş bir sohbet gökyüzü, özlemenin sessiz ritüeli toprak, ayaklarımın altında, yaşamak çığlığı her taş içinde açar gelincik çiçeğini çoğu zaman göğsümüzde yankılanan yokluğun dünü çoğu an hayalleri çamurun dibine saplanmış balık çırpındıkça gök kırıldıkça yüze yansıyan ayna bakışlarımızda soğuk şekva bulutların yaratılmış olması bundan müstesna ıslanmak bizim huyumuz kurusun yağsak, endişeleneceksiniz belki paçalarınızdan bekleyiş, saçağın altında başka sunak
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
serin bi nefes bekleyiş şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
serin bi nefes bekleyiş şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Bugün bi replik "sanki bulutlardan düştüm." dedi, "parça parça oldum, paramparça..." Varmışken ta oraya, pamuklara sarınıp ısınacağını sanıyor insan. Parsellemediğimiz bi orası kaldı diyosun. Kral halktan uzakta yaşarmış ya hani; insan da bazen en uzak yer neresiyse orayı arzuluyor, akpak bi oralar kaldı diyosun. Böyle kanatlarımızın altında, kader son ısırığını henüz etimize geçirmemişken, gidip görelim diyosun. Gitmek ayaklardan önce uykuda tezahür ediyor hep, keza uçmak da öyle...Uyanınca 'sen nereye gittin?' diyorum, nerde unuttun kendini...
"Düştüğümüz yükseklik belki hayranlık uyandırmaz ama hiç değilse üzüntü de hastalık gibi durmaz yüzümüzde" ordayken...
İnsan nasıl ki bir parçasından kopuksa, şiirler de eksiktir burda sen olmasan.
Ne zaman içimize içimize konuşmaktan yoruluyoruz o vakit dökülüyor bi şeyler satırlara...iyi mi yapıyoruz, bilmiyorum ama eğer şiir denirse eksik yanımıza iyi geliyor, diyelim.
Dilinden, gönlünden, kaleminden düşenlere ben de gönülden teşekkür ederim,
burada yoksan.. tarifi de yok bu hayat kavgasında gördükçe duydukça okudukça iliklerime kadar sarsılmamın.belki garip gelir sana ama çok kollu olmak istiyorum bazen. iki elim kucaklamaya yetmiyor, yetişmiyor ...
izini sürdüğüm yollar solgun mevsimlere çıkıyor.fırtına ortasında savruluyor bir yarım. sessizce taşıyorum bu kederli yükü. beyazı seviyorum ama donuk sarı üstümbaşım.
her halime bir kılıf dikiyor terziler. bilmiyorlar ki ben hep çıplağım. içimi kesiyorum kör bir bıçakla o kadar acımıyor canım..
sonra yağmur yağıyor bereket diyorum. köklerine sızıyorum onlarca çiçeğin. adsız iniltiler duyuyorum. ıslak bütün sesler.dalga dalga acı derinlerde en derinlerde sular altında batık bir kente dönüyor kalbim, öylece dalıyorum. rüyası buruk uykularımın. giderek genişliyor zaman. ben hep daracık yerde zerre zerre dağılarak yeşilden maviye çalan ummanı arıyorum.
Kaleme aldıklarımız okuyucuya çok daha derin tesir edebiliyor. Açıkçası yazdıklarınız okuyunca tercümesi yapılmış çok daha derin hislerden haberdar oldum.
İnsan bazen anlaşılmak, ister... söylediği yahut söylemediği kelimeler onu gizlese de.
Mutlu ettiniz, paylaştığınız yorumunuzla. Çok teşekkür ederim,
gecenin akışkanlığında sıcacık bir şiir insanın etine yapışmadan geçmeyen. . nasıl hoş, nasıl. yalnız bir gece. İnfaz kararında bir aşk atlamış terkisine. kim bozuyor bu aşkın kimyasını?
nevrotik geceler her zamanki doğurganlığında. hayallerin göçüne düşmüş gözlerim. şaibeli bir düşünce usumda. benden habersiz firarda ümitlerim.
Söyletti şiir Ana sayfada görmek dileğimle Tebrik ediyorum
"Düştüğümüz yükseklik belki hayranlık uyandırmaz ama hiç değilse üzüntü de hastalık gibi durmaz yüzümüzde" ordayken...
İnsan nasıl ki bir parçasından kopuksa, şiirler de eksiktir burda sen olmasan.
Sevgiler, selamlar Enûma.