SÜRGÜN YEDİM
Sürgün yedim yüreğinden bu şehire
Neredesin,hançer yedim yüreğime Tenimde batan güneşim Gözlerimde doğsun artık Sönmedi,sıcaklığın hala içimde Bir gariplik çöktü gökyüzüne He taraf karanlık göz gözü görmüyor Ben yine firariyim,yine sürgün yedim Sen ise benden çok çok uzaklardasın Aşk görevini yaptı ve zaman doldu Her şey bir anda oldu bitti Değil tenine dokunmak,sesini bile duyamıyorum Çırpındıkca batıyorum,bir şeyler ters gidiyor Seni benden çalan hayata küskünüm Yorgun kalpsiz bir bedenle Çırılçıplak ortada bıraktı beni hayat Hep sürgün yaptı beni senin olmadığın şehirlere Ard arda boşalan kadehlerden Her güftesinde seni anlatan sevda türkülerinden.. Sürgün yedim Baştan sona diken dolu gittiğim yollar Bulutlarla birlikte uçup gitti anılar Sözler düğüm düğüm oldu boğazımda İzin ver baharın, sevdanın eylülü olayım Sürgünlüğüme son verecek sabahları yakala şafağında En çokta imkansızlığına Senin olmadığın hayata dargınım Çare varmıdır çarpmaya çalışan kalbe Bende olan tüm şiirlerim senin olsun Harflerimin sahibine veriyorum Hediyem olsun Bilirim,aşkımı duyar güneşi gönderirsin Yüreğini dinler yıldızları kaydırırsın gecelerden Kadehleri ele aldığımda ilk akla gelen sensin Hasretine,beni kendimden alıp götüren, Bilmediğim bir sabahta Son bulan düşlerime sürgünüm.. Her an da yanımda olmayan bedenine Sensiz gecelerde,gözümden akan yaşlara Seni seven,deli yüreğime küskünüm YEŞİLIRMAK |