Duygularımızdan sıyrılabilmek mümkün mü
En nihayetinde an geldi, onlar ki bizi üzdü
Kırdık, kırıldık, zarar da verdik kiminde
Öfke kontrolü denen, sizce kimin elinde?

Dingin bir deniz gibi olmak ne güzel
Elbette sınırlarımız var dokunulmaz, özel
İşin ucu hiddetlenmeye dayandığında
Dürtülerle hareket etmek kimleri üzer?

Her daim istenileni duymak, övülmek
Tebessümlü yüzlerden papatyalar dermek
Duruş ve davranışlardan hoşnutluk görmek
Çirkine meyletmemek, güzeli seçmek
Sabırla bir maya çalıp ruha sindirmek
Ne denli de çok kontrolün yolları var
O halde kimi zaman hayat neden dar?

Aklı geri plandadır öfkeli kulun
Böylesi ruh halinde siz mesafe koyun
Ateşe benzinle gitmek işe yaramaz
Kırılır kalpler bu halde, iyi düşünün
Pişmanlıkların kimseye faydası olamaz.

Cendereden çıkarcasına gelinse üzerine de
Say içinden birkaç kez, nefeslen derince de
Mekân değiştir durma, kaçabildiğince kaç
Yaparken hamleleri bakma sakın saat kaç
On düşün ve bir söyle, dilini filtrele
Mantık dışı davranış hezeyandır unutma
Tartış, çeliş fark etmez, uzak dur kavgadan da.

Tepkilerimizin sonucunda evrilir yollar
İrade çıkarsa elden kaçınılmazdır zarar
Yönet duygularını yönet, dizginle iradenle
Kötü söz çıkarsa dilden, dönmez asla geriye
Karşılık vereceksen de nezaketini koru
Duruşun naif olsun, kontrolünü hep koru.

Oğuzhan KÜLTE