SÜREYYA
Seni yüreğime yazdım...
Hasretini içip; dertlerimle sızdım... Seni sevdiğim için, en çok kendime kızdım... Dünya dedikleri deryada, en azgın dalgalarda yüzdüm Süreyya... Artık yüzüm kalmadı söylemeye... Aşkınla, yıllarca sürgün gezdim Süreyya... Ben yalnızca kendimi üzdüm... Ne tövbeleri bozdum Süreyya... Niyetim yok, senden vazgeçmeye... Önce dağları ayaklar altında ezdim de; Sonra, mezarımı üzerine kazdım Süreyya... İbrahim Halil MANTIOĞLU |