Yine esiyor sonbahar rüzgarı aheste aheste
Yağmurlu ılık nisan akşamını hatırlatır
Yürüdüğümüz saklı bahçenin sokağında
Çisil çisil yağan yağmurda ıslanmıştık
Başın omzumda aldırmadan yürümüştük
Mavi-siyah güller önünden geçerken
Islak dudaklarından dökülen nağmelerde
Sarıp sarmalamıştı yüreğindeki sıcaklığın
Aşıklar parkında gecenin ateşi düşmüştü
Özlemle kavrulan dudaklara...

Geçip giden zamanı unutmaya çalışsam da
Unutulmuyor yaşanmışlıklar varken
Kolay mı sanırsın unutmak, defteri kapamak
Özüne koymuşsan, kanına karışmışsa
Mevsimler hep kış olsa, yıllar tükense de
Yüreğinde açtırdığın çiçek solmaz
Hatıraların her akşam gözlerimde demir atar
Sessiz limanların kuytularında ağlarsın
O tatlımsı anıların da olmazsa yaşayamazsın!..

Gittiğin gideli kuşlar küs, gökyüzü yağmursuz
Daha dün gibi sıcaklığın, kokun koynumda
Nehirlerin doldurduğu bir Okyanus’tun içimde
Şimdi o nehirler kurudu, çölleşti havzam
Yediveren güller açtırırdın kış ayazlarında bile
Gidişin buz kesti, ölüm uykusundayım
Sensizlikte fareler, çıyanlar mesken tuttu otağımı
Geceleri korkulu düşlerle uyanır oldum
Ecel şerbeti içmeden bir kez görebilseydim seni...

Zafer Direniş
...