saatler akar akmasına tanık olunduğu kadar gitmesine onunla birlikte başka bir vaktin girmesine de tanık olunur çift sürerken ekin biçerken başka mevsimlerde başka işle uğraşırken yatarken… otururken…dinlenirken
bazen vakit az sonra giriyor olur bazen vakit girmiş olur bazen geçmemek üzere durur ağaçların çalıların otların gölgelerinde güneş gökyüzünde
havanın karlı ve yağmurlu güneşin kendisini göstermediği demlerde kış günlerinde hayatla birlikte su ve toprak da adeta insanlaşır üşür büzülür
güneşin süzülmesinden dağların ardına çekilmesinden son kızıllıktan son kızıllığın tatlı bir karanlığa dönüşmesinden görünen ilk yıldızlardan karanlığın tonlarından bir vakte kadar yalnızlaşır dünya
mevsimlerin değişmesi günlerin uzayıp kısalması tekrar uzaması baharın yazın güzün kışın birbiri ardınca şaşmaz bir intizamla her dem yeni her dem yenilenerek dönüp durur ömür muhteşem bir bütünleşmeyle Allah’ın yarattığı o tanımsız zamanın içinde
bir ezan okunuyorsa şayet o ezanı hayat okuyor olmalı ki horoz ötsün ötmesin su uyanır uyanan suyla tenler ürpererek mahmurluklar giderilir vaktin edasını yaptıktan sonra
dünyanın ruhu yeni yaratılmış gibi hazreti adem az önce şu pınarda abdest almış çocukları kendilerinin dolaştığı yerlerde dolaşarak büyümüşler gibi anlatılması zor bir hikaye
devam eder hayat ağaçların yapraklarında gelen ve gelecek fırtınalarda çıkan ve çıkacak rüzgarlarda meyvenin renginden ve tadında hasadın bereketinde daima ama daima şükürle karışık her gün yeni bir heyecanla eskimeyen dökülmeyen çatısı akmayan kapısı gıcırdamayan bambaşka bir ev gibi
zaman içinde içinde zaman taptaze bir gelecek tasavvuru karın yağması güneşin doğması rüzgarın esmesi suyun çağıldaması ağaçların yeşermesi kuşların yuva yapması tanımlara sığmayacak anlamlar taşır
düğümlenir alnın çizgilerine bir sicil defteri her satırında yazılı bir an ve de atmış üç yaşı çoktan geride kalmış onca yıl onca zaman koca bir sessizlik şimdi göçen yıllar küskün çiçek gibi solarken
eski zamanlardan beri hangi ölçülere göre öne çıkmış hangi terazide tartılmış küçücük bir sessizlik tırmalar ruhu şöyle derin nefes alınca ciğerler duyulmayan seslerin hepsi işitilir içteki alemden yorgun nehirler salınır dünyaya yeni maceralar başlar yeni hayallere düşlere arzulara giderken su dökülür arkalarından sözsüz ve kelimesiz uğurlar olsun niyetine
an sırlı bir nefestir artık an genişleyince gün olur gün genişleyince haftalar aylar seneler ve yeni devirler doğar güneşiyle gölgesiyle aydınlığıyla karanlığıyla kuşuyla ağacıyla her şey yok olur nihayetinde hayatın ta kendisi de çünkü hakikat aynıdır kün fe yekun
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
küskün çiçek gibi solarken şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
küskün çiçek gibi solarken şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Mahir kaleminiz yine harika bir şiire imza atmış tebrikler değerli Üstadım O güzel yüreğinize, bitimisiz duygularınıza, güçlü kaleminize sağlık. Rabbim duygu pınarınıza zeval vermesin. selamlar saygılar...